Konturatzerako, 20 urte bete dituzue! Txupinazoa botatzearekin, pozik?
Sorpresa izan da! Ez ginen gogoratu egiten urteurrenarekin! Urte gehiago ere badaramakizkigu eta...
Orduan, ez da hau 20garren urteurrena?
Hasi, orain dela 26 urte inguru hasi ginen. Kantatzea gustukoa genuen talde bat hasi ginen biltzen. Udaletxera joaten ginen, eta denak ginen astigartarrak. Urte pare bat egin genituen Mañel Serraren zuzendaritzapean, baina gero utzi egin zuen, eta urte pare bateko etena izan genuen.
Eta nola heldu zenioten berriro taldeari?
Andoni Arzallusekin beste urtebete egin genuen, eta ondoren, Joxemi Martis etorri zen. Orduan jarri genion izena abesbatzari, eta horrela sortu zen Aiztondo abesbatza, ofizialki. Gero, Eñaut Frantsesenaren zuzendaritzapean egin genuen beste tarte txiki bat; eta ondoren, Elena Fernandezekin. 2002an etorri zen egungo zuzendaria, Igor Arroyo, eta oso pozik gaude!
Nondik dator Aiztondo izena?
Lehen, Erdi Aroan eta, kontzejuka banatzen zen lurraldea, eta Aiztondo kontzejua zen. Asteasu, Andoain, inguruak hartzen zituen, eta Astigarraga gelditzen zen irla baten moduan.
«Belarria behintzat, badaukagu; solfeorik gabe ikasten degu eta!»
Zuzendari aldaketak izan dira urte hauetan, eta abeslariak ere aldatu dira?
Orain, guztira, 22 inguru izango gara, eta horietatik, sei bat, hasiera-hasieratik gaude. Hala ere, laguntza jasotzen dugu beste abesbatza batzuetatik, Hernanitik. Bide batez, aprobetxatu nahi dugu gonbidapen serioa eta goxoa egiteko astigartarrei, abesbatzan parte hartzera animatu daitezen!
Eta errepertorio aldetik, aldaketa haundiak izan al ditu Aiztondok?
Igor Arroyo zuzendariaren aberastasuna nabaritzen da. Errepertorio anitza eta esijentea daukagu. Adibidez, Mozarten urteurrena tokatzen dela, ba Mozart kantatzen dugu, edo Vivaldi, Verdi... Gauza politak eta goxoak egiten ditugu, baita beste abesbatza batzuekin elkarlanean ere: Donosti, Orio edo Hernanikoekin, adibidez. Eta kanpora ere atera izan gara: Bretañara, Estokolmora, Baldorbara kantu erromanikoak ikastera, Asturiasera...
Abesbatza baino gehiago da Aiztondo, orduan!
Talde sendoa gara, koadrila bat bezalakoa. Oso giro ona daukagu eta oso ondo moldatzen gara elkarrekin. Baina jende gutxi gaude... Hala ere, batzuetan hobea izan liteke: konpromiso haundiagoa daukagu. Badakigu ezin dugula hutsik egin, bestela, gainontzekoak kaltetzen ditugu!
Nolako maila dago Euskal Herriko abesbatzetan?
Astigarragan ez dago besterik. Eta gainontzean, ezagutu ditugunak, eta Igorrek zuzentzen dituenak, onak dira. Maila altuko zuzendaria da, eta emaitza onak lortzen ditu. Errepertorioarekin ere asmatu egiten du gurekin, begiratu egiten du zer komeni zaigun... Bera ona da, eta gu ere bai! Belarria behintzat, badaukagu; solfeorik gabe ikasten dugu eta!
«Talde sendoa gara, koadrila bat bezalakoa»
Jende gaztea falta da, agian?
Herri guztietan pasatzen da hori, bai. Agian kate bat egin beharko genuke musika eskolekin edo. Azkenean, badago horrelako adin zail bat, konpromisoa behar da...
Baina festetan seguru gazteek adina disfrutatzen duzuela. Zein egun duzue nahiago?
Santa Ana oso polita izaten da. Eta Santio eguna ere bai, dantzan aritzen garenontzako, Larrain dantzarekin bukatu arte.
Txupinazorako zerbait berezia prestatu duzue?
Zerbait idatziko dugu, edo kantatu... Ez, kantatu ez! Nahikoa lata ematen dugu eta! Gainera, Igor ez da egongo, eta zerbait erraza izan beharko du!