Zertan oinarritu zara aukeraketa egiterako garaian? Zergatik
aukeratu dituzu disko horiek?
Hasteko eta behin gurea talde lana dela esango nuke. Nafarroako
Kulturkari elkarteak prestatzen du katalogoa eta enkargua Malores
Etxeberriaren eskutik jaso nuen. Batzuk eta besteak estimatzen
ditudanez, atsegin handiz lagundu diet katalogoa osatzen.
Oinarrizko elementuak kontuan hartu ditugu aukeraketa egiteko garaian.
Batetik, lurraldetasuna. Euskal Herri osoko proposamenak kontutan
hartzen saiatzen gara. Bestetik, ahalegintzen gara musika joera eta
estilo ezberdinak katalogoan txertatzen. Eta, azkenik, bilaketa lan
berezia egiten dugu disketxe handiak, ertainak eta autoekoizpenak,
bertan izan daitezen.
Aukeraketa urrirako egin behar izaten duzue. Denbora aldetik ondo moldatzen al zarete
disko berrienak, hau da,
azken ordukoak katalogoan
sartzeko?
Ahalegin berezia egiten dugu, baina ez da erraza. Hainbat
disko interesgarri sartu gabe geratu diren sentsazioarekin bukatu behar
izaten da katalogoaren ekoizpen lana. Izan ere, liburuxka
inprenta-makinan sartzeko orduan, hainbat diskoren portadak eta
izenburuak erabakitzeko daude oraindik. Lastima!
Ze talde edo ze estilotako
musika kontsumitzen da gehien?
Datu zehatzak falta zaizkit, baina orokorrean Pirritx eta
Porrotx, Ken Zazpi, Berri Txarrak,… horiek dira gehien entzuten diren
taldeak. Eta katalogoaren helburua da, beste proposamenen berri
ematea, musikazaleak esku artean aukera gehiago izan dezan.
Musikaria zara, hainbat taldetan ibilia, hala nola, Deabruak teilatuetan
eta Bide Ertzean taldeetan.
Nola ikusten duzu euskal musikaren egoera, gaur egun? Kantitatea badagoela esan liteke, eta kalitatea?
Musika saltzailea, disketxeko kontu hartzailea, musika
programatzailea,… Horien guztien kasuan nagusi izango da kezka. Luze jo
dezake gaiak. Haiei galdetuz gero, musika oro har egoera txarrean dago.
Krisiak jota dago Musika industria deitzen dioten hori.
Niretzat, ordea, sormenari dagokionez, egoera onean dago euskaraz
egiten den musika. Bada musikagile talde bat ibilbidea egiten ari dena.
Eta, zorionez, belaunaldi berriekin zerrenda handituz doa. Sortzaileak
ez dira falta, eta batzuk gainera oso onak dira!
Iritzi bat badago esaten duena gaurko talde gehienak oso
tankerakoak direla, ze irizten diozu? Estilo aldetik, letra aldetik....
Lasai asko geratuko zen, gainera, iritzi hori bota zuena!
Belaunaldi bakoitzak bere joerak ditu. Garai batean heavy-a nagusi zen,
ondoren rock-a eta metal-a, berriki hip-hop eta rap-a,… joera horien
ondorioz estilo beretsuko taldeak sortu ohi dira entsaiatzeko lekuetan.
Baina euskaraz egiten den musika, bere osotasunean kontuan hartuta,
estilo ezberdinetakoa da. Eta berriro diot, maila handiko musika
proposamenak dauzkagu. Zorionez.
Ikusi dezakegu, aukeratutako disko horietako batzuk ohiko
disketxeek kaleratuak direla, baina gero eta gehiago dira
autoprodukzioak. Musikak bizi duen egoera ikusita, hori al da bidea? Zergatik? Ze abantaila ditu autoprodukzioak?
Eta desabantailak?
Labur esanda, merkatuaren joera klasikoa oinarrian aldatu da
musika entzuteko euskarriak beharrezko izateari utzi dionetik. Horrek
estuasunak sortu ditu eraikitako egituratan, eta zailagoa da talde baten
alde apostua egitea. Bestalde, teknologiari esker, aurkezpen disko
txukun bat egin daiteke modu oso merkean.
Hori guztia esanda, musikari batzuk halabeharrez autoekoizpenaren bidea
hartu dute. Baina CD bat argitaratzea erabakitzen badute, bi arazo
handi dituzte: banaketa eta promozioa.
Egoera zaila da denentzat. Bereziki, hasiberrientzat. Ikusleari
orokorrean proposamen berrietara gerturatzea kosta egiten zaio, garai
batean baino gehiago.