Herrialde bateko ligako txapelduna zara, nola bizi duzu hori?
Iaz irabazi genuen liga eta oso garrantzitsua izan da guretzat, kontuan
izanda Sant Juliá-k inoiz ez zuela ligarik irabazi. Gainera horrek aukera emango
digu Europa mailan jokatzeko. Nire jokalariei esaten diet izugarrizko zortea
dutela, UEFAn jokatu dezaketelako.
Badira urte batzuk Hernanitik joan zinela, nola oroitzen duzu zure haurtzaroa
bertan?
Beti jolasean ibiltzen ginen. Portukoa naiz eta barriokoekin batera taldea
atera eta Atsegindegin jokatu nituen nire lehenengo futbol partiduak.
Ikastolatik ateratakoan ere beti futbolean edo pelotan aritzen ginen. 14-15 urte
arte bi kirol horietan ibili nintzen; hortik aurrera gehiago exijitzen hasi
ziren eta aukeratu behar izan nuen futbola hala pelota, futbolarekin geratu
nintzen azkenean.
Beraz, txikitatik hasi zinen futbolean. Baina nondik datorkizu afizio hori?
Beti gustatu izan zait. Familiako asko futbolean ibilitakoak dira gainera,
nire aita esaterako Hernanin eta Anaitasunan ibili zen, osaba bat ere futbolaria
zen eta nire anaia ere ibili da futbolean...
Zurekin batera ibili zen anaia?
Bai, gainera anekdota polita badago hor: Hernanin hasi nintzen jokatzen
jubeniletan Juanito Goiburu eta Mikel Iguaran entrenatzaile zirela, nere anaia
ere hor zebilen. Egun batean Errealeko batzuk etorri ziren bi jokalariren bila
Patri eta Gonzalez, taldeko arduradunek pentsatu zuten gaizki ulertu bat zegoela
eta soilik nire bila zetoztela, baina kontua da nere anaia ere fitxatu nahi
zutela, ni nintzen Patri eta nire anaia Gonzalez. Anaiak orduko Eason jokatu
zuen eta ni R. Sociedad A-n hasi nintzen.
Ordutik ibilbide luzea egin duzu, noiz egin zenuen Valentzia aldera saltoa?.
Sanse-n jarraitu nuen gero. Pentsa ezazu Erreala hoberen zebilen garaiak
zirela haiek, 81-82garren urteak, azpian geudenentzat zaila zen aurrera egitea.
Neri eskaintza bat egin zidaten Eibarretik, baina azkenean Alacanteko Alcoyano
taldera jo nuen, Bigarren B mailara, nire taldekide batekin batera, 84garren
urtea zen.
Beste talde batzuetan ere ibili zinen, zer moduzko esperientzia izan zen?
Bai, Levanten eta Albaceten ibili nintzen gero jokatzen hainbat urtetan.
Egia esan esperientzia polita izan zen, Alcoyanon lagun haundiak egin nituen eta
beste bi taldeetan berriz asko ikasi nuen.
Eta azkenik Andorrara...
Bitartekari baten bidez etorri nintzen Andorrara 1990ean eta hemen ezkondu
nintzen. Lehenengo C.F Andorra taldean hasi nintzen, ekipo honekin Hernaniren
kontra ere jokatu nuen, Zubipen, Hernani Bigarren B mailan zegoenean. Garai
haietan Joxe Mari Donosti hernaniarra gurekin zebilen gainera.
Gero Club Sportiu Principat taldera pasa nintzen eta ligako txapeldun izan ginen.
Horrek aukera eman zigun UEFAn jokatzeko, Hungria, Eskozia eta Noruegako puntako
taldeen kontra. Hori guretzako sekulakoa izan zen, kontuan izanda gu amateur
talde bat besterik ez ginela.
Nola hasi zinen entrenatzaile?
Entrenatzaile titulua banuen eta hasiera batean C.F Andorrako gaztetxoak
entrenatu nituen, gero hasi nintzen Sant Juliá taldearekin lanean, duela bi urte
hain juxtu. Aurreneko denboraldian eta horri esker Intertotoa jokatu ahal izan
genuen. Iaz berriz, lider geratu ginen. Liga hasiera ona izan zen iazkoa, baina
neguko etenaldiaren ondoren ez ginen ondo hasi, hala ere liga irabaztea lortu
genuen. Denok sekulako poza hartu genuen, baina batez ere klubeko zuzendaritzan
urte mordoa eman dituzten kideek, Sant Juliá beti bigarren geratu izan baita,
beti garaipenaren ateetan.
Iaz irabazi eta UEFAn jokatzeko aukera izan zenuten orduan...
Bai Rapid Bucurestiren kontra jokatu genuen. Egia esan aukera askorik ez
genuen irabazteko, baina saiatu ginen. Kontuan izan behar da Bucauresti
lehenengo geratu zela bere taldeko ligaxkan.
Andorran zer nolako maila dago futbolean, nolakoa da afizioa?
Futbola Andorran orain gutxi arte ez da oso garrantzitsua izan, orain ari da
indarra hartzen. Hala ere kontuan izan behar da 70.000 biztanle dituela
printzerri honek eta bertako taldeek, nolabait esateko, Gipuzkoan Gorengo mailan
edo Hirugarren mailan jokatzen duten taldeen jokoa dute, gutxi gorabehera.
Hala ere, azken aldian jokalari on asko etorri zaizkigu, batez ere argentinarrak,
eski pistatan lan egitera etortzen dira eta futbolean ederki dakitenez, hemengo
taldeetan hasten dira jokatzen. Gure taldean, esaterako, badaude zortzi bat
jokalari Argentinakoak. Egia esan ligak onura haundia izan du jokalari hauekin.
Baina nola antolatzen dituzue herrialde hartan ligak?
Hemen bi maila bakarrik ditugu, lehenengo maila eta bigarrena. Maila
bakoitzean zortzina talde daude. Lehenengo mailan, aurreneko lauek play off-ak
jokatzen dituzte, Europako txapelketetara zein joango den ikusteko, eta beste
lauen artean berriz zeintzu jaitsiko diren egoten da jokoan. Normalean hiru
talde nabarmentzen gara: Sant Juliá, Santa Coloma eta Rangers.
Iazkoa kontatu diguzu, baina eta aurten, zein helburu duzue?
Aurtengo helburua dudarik gabe irabaztea izango da. Denboraldia ondo hasi
dugu, baina momentu honetan bigarren goaz bederatzi partidu irabazi, bi galdu
eta bat berdinduta, lehenengo postuan Ranger’s taldea dago guregandik hiru
puntutara eta gure atzetik dago Lusitans taldea, lau puntu gutxiagorekin.
Jarraitzen duzu bertako futbola? Zer iruditzen zaizu?
Bai noski jarraitzen dudala. Aurten Hernani igo egin da eta hori benetan
pozgarria da neretzat. Jakin dudanez oraindik ez dute ligako goiko postuetara
hurbiltzea lortu, ia horrela izaten den!
Baina ni gehiago arduratzen nau bertako giroak, batzuek eta besteek esan
didatenez, ez omen da jende gehiegi joaten partiduak ikustera. Nik gogoan ditut
Txantxillako partidu haiek, han sekulako giroa izaten zen. Zubipen horrelako
giroa sortu beharko litzateke.
Dena den, hori beheko mailetako talde guztiekin gertatzen ari da, ekipo haundiek
afizio guztia eramaten dute eta klub txikiek zaila izaten dute jendea
erakartzeko. Hemen, Katalunian Barçak jaten du guztia, ez da beste ekiporik
futbolzaleen buruan.