Aurtengo San Joaneko egun batean, ekainaren 27 an Sokamuturra eta Zezen Txikien egunik ez da izango, lorpen hori helburu zenuten?
Helburu baino gehiago pausu txiki bat bezala ikusten dugu. Gure helburuak ez dira bete oraindik, margen asko daukagu hobetzeko eta animalien zapalkuntza asko dago Hernanin. Hala ere, baloratzekoa da herriak eman dituen aurrera pausoak. Pixkanaka gauza gehiago aldatzen joatea espero dugu. Gure helburua, animalien askapena lortzea da bere osotasunean, hau da, animaliak objektu bezala erabiltzearekin bukatzea. Zezen Txiki eta Sokamuturraz gain, Ehiza eta arrantza programaziotik atera dira. Badaude ekintza batzuk non, herriak ez duen parte hartzen, Kaxkoan ez diren egiten eta partaidetza askoz ere txikiagoa den. Jai Batzordean eskatu genuen gauzetako bat animaliak hiltzen ziren jarduerak programaziotik ezabatzea izan zen.
Sokamuturra eta Zezen Txikien ordezko ekintzak egingo dira, nolakoak izango dira? Aldarrikazio jokoak ? Beste aldaketarik izango al da?
Beste hiru ekintza izango dira animaliak erabiltzen dituzten ekintzen ordez. Alde batetik, aulki joko herrikoia burutuko da, goizean goiz. Ondoren, egun berean bola erraldoiaren entzierroa egingo da Plazan goizeko 07:30etan. Hauetan guztietan, parte-hartze anitza egotea espero dugu, herriak ondo pasa dezan, eta sokamuturran gertatzen ez den bezela, Plazan denok ongi pasatzea.
Arratsaldean, berriz, puzgarri obstakulu zirkuitu bat egongo da gaztetxoentzat, animaliak erabili gabe ongi pasatzea posible dela ikus dezaten.
«Espezismorik gabeko festak ezinbestekoak dira, denok ondo pasa ahal izateko. Gure asmoa pausoz pauso gauzak aldatzea da, pausu txikiak emanez»
Nola uste duzue hartu duela berria herriak? Zer-nolako eragina izango du aldaketa honek zuen ustez herritarrengan?
Uste dut oso postura kontrajarriak daudela. Askekintzan pentsatzen dugu, Hernani herri iraultzailea dela, eta hori horrela, bertan hasi gara lanean. Gai polemikoa izan da urte guztian zehar, baina gure helburua herria denontzat justuagoa izatea denez, ezin dugu beste espezietako animaliarik erabiltzen diren jarduerak gure festetan onartu. Ohiturek ezin dituzte justifikatu beste norbanako–en aurkako erasoak. Ezin dugu askapena eskatu denon askapenik gabe.
Hemendik aurrera, zein izango dira zuen helburuak Hernanin?
Herrian parte-hartzen jarraitu nahi dugu, taldekide asko bertakoak gara-eta. Gure asmoa animalien tratu txarrekin zerikusia duten ekintza guztiak kentzea da. Programako ekintzez gain, Txosna Batzordean ere bagaude, eta bertan egongo gara festa guztietan zehar. Hurrengo urtera begira ere, Hernanin lanean jarraituko dugu pauso asko baitago oraindik emateko. Espezismorik gabeko festak ezinbestekoak dira, denok ondo pasa ahal izateko. Gure asmoa pausoz pauso gauzak aldatzea da, pausu txikiak emanez.
Eta Askekintza gisa, zein da, hain zuzen, salatzen duzuen egoera?
Ez da egoera konkretu bat, gizartearen espezismoa da salatzen duguna. Hau da, animaliak beste espezie batekoak izateagatik, haiek zapaltzeko eskubidea dugula pentsatzea; jateko, janzteko, esperimentatzeko edo dibertitzeko. Animaliak norbanakoak dira, sentitzeko gaitasuna daukate biologikoki. Txerri, behi, ardi, zezen eta beste animalia guztien esplotazioarekin bukatzea da gure helburu nagusia.
Zeintzuk dira lortu nahi dituzuen aldaketak?
Animalien askapen absolutua; horretarako, animaliek sufritzen duten zapalkuntza sistematikoaren inguruko ikusentzunezko ikerketak zabaldu, informazioa bildu eta protesten bidez salatzen ditugu, gizarteak pixkanaka ulertu dezan denok animaliak garela eta denok dugula aske bizitzeko interes bera. Botere gehiago izango bagenu edo gizartea kontzientziatuagoa egongo balitz, errazagoa izango litzateke. Hala ere, geroz eta mugimendu gehiago dago, Gipuzkoan, batik bat: Goierri antiespezista, Tolosaldea antiespezista eta Orroak, talde transfeminista antiespezista.
Beste herrietako egoera nolakoa da? Horren aurrean jokatzeko asmorik ere baduzue?
Duela pare bat urte, Oreretan eta Donostian hasi ginen lanean, oraindik bertan jarraitzen dugu, eta beste herri batzuetan ere lanean gabiltza. Herri gehienetan, zoritxarrez, bai dibertitzeko, baita beste helburu batzuetarako ere, animaliak esplotatzen jarraitzen. Orereta eta Hernanin, gainera, Txosnak jarriko dira, puntu garrrantzitsua iruditzen baitzaigu horrelako mugimenduentzat.
Etorkizunean gai honi buruzko egoera nolakoa izango dela uste duzu?
Mugimendua geroz eta handiagoa da, pixkanaka ohitura guztiak bezala zaila izango da aldatzea, baina esan bezala apurka, aurrera pausoak emango dira.
Gaur egun, geroz eta gehiago dira gure inguruan antiespezismoa besarkatzen dutenak, eta animalien askapenagatik borrokan diardutenak. Animaliak erabiltzen dituzten festak iraganeko ohitura bihurtuko direla ziur gaude, beste diskriminazio injustuak atzera utzi ditugun bezalaxe.
Zure kasuan, nolakoa izan zen Askekintzako taldean sartzeko prozesua? Zer dela eta sartu zinen?
Begana naiz duela lau urte inguru, baina prozesu hori ez da nahikoa. Animaliak erabili eta kontsumitzeari uzten badiot, mina egiteari uzten diot. Hego Amerikara bidaia egin nuen, bertan antiespezista kolektibo batzuk ezagutu nituen eta bertan konturatu nintzen, begana izatearekin ez zela nahikoa. Hurrengo pausua aktibista egitea izan zen, eta ezaguna nuen taldea Askekintza zen. Berehala egin genuen bat ideologikoki, talde antiespezista, abolizionista eta lokalista baita. Azken finean, aktibistak behar dira gauzak aldatzeko.
Askekintzan sartu aurretik zenuen pentsaera eta oraingoa oso ezberdinak dira?
Egia esan asko balio izan dit ideiak argitzeko, azkenean formakuntza prozesu bat dago, eta kolektibo batean denbora asko igarotzen duzunean kideetatik asko ikasi dezakezu, baita alderantziz ere. Nire iritziz, ideiak aldatu baino gehiago formatu egin zaizkidala esango nuke eta base solidoagoak sortu.