[BABESTUTAKO EDUKIA] «Beste zazpi bizitza beharko ditut gustatzen zaizkidan gauza guztiak egi­teko!»

Kronika - Erredakzioa 2019ko ira. 17a, 02:00

Datozen  asteetan hartuko duzu erretiroa, baina noiz ireki zenuen Masusta Ekodenda? Eta nolatan?

1982ko maiatzean ireki nuen. Ni beste sektore batetik neto­rren, idazkaria nintzen enpre­sa batean. 80ko krisi ekono­mi­ko gogorrak langabezian utzi nin­duen. Ordurako, erabat mur­gilduta nengoen elikagai inte­gral eta naturaletan, eta baita medizina alternatiboetan ere, kontsumitzaile gisa. Ekologia mundutik ere banator, nire osa­­suna zein planetarena nire ardura bazirela pentsatzen bai­nuen. 

Gauzak horrela, familiaren garaje hau egokitu nuen denda irekitzeko. Urteak pasa ahala, zenbait obra egin ditugu, den­daren espazioa aprobetxatuz, elikaduraz harago osasuna­re­kin lotuta dauden aktibitateak eskaintzeko: kontsultak, ma­sa­­jea, yoga, soinketa kontzien­tea, meditazioa... 


«Merkatua hainbeste zabal­du da, gu pixka bat atzean ge­ra­tu garela!»


1982an halako denda askorik ez zen izango?

Dendaren ideia okurritu zi­tzaidanean ez zegoen dendarik belar-denda gisa.


Orain badirudi halako produktuen kontsumoa asko igo dela. Ordutik, zer aldatu da?

Hasieran ez zegoen beste bide­rik halako produktuak lor­tze­ko, belar-dendetan, besterik ez. Gero, behin jendea in­for­ma­tuta, belar dendei esker zati batean, hasi da za­baltzen su­per­­mer­katu eta saltoki haun­di­etan, pu­bliko haundi xa­ma­rra sortu denean. Guri horrek kalte haundia egin digu. 

Horrez gain, erosketa ohi­tu­rak ere aldatu dira: dago in­ter­neta; farmaziak, garai batean oso kontra zeuden arren; kon­tsumo-taldeak, garai batean ez zeudenak? Eta Hernanin eta in­gu­ruko herrietan ere, denda ge­hiago zabaldu dira: Astiga­rra­gan, Urnietan, Donos­tian... 

Merkatua hainbeste zabal­du da, gu pixka bat atzean ge­ra­tu garela! Marka haun­dien salto­ki­ekin ezin dugu lehiatu; haiek daukate poten­tzial bat pre­zioak jaisteko edo eskain­tzak egiteko guk ez daukaguna. 


Sentsazio gazi-gozoarekin utziko duzu denda, orduan?

Hori da errealitatea eta onartu beharra daukat, ez daukat bes­te erremediorik! Baina ikusi dut nire zikloa dagoeneko bukatu dela.


Lehen esan bezala, orain gehiago kontsumitzen dira halako produktuak. Eboluziorik izan al da?

Bai, ikusi dut eboluzio hori. Jen­de gehiago hasi da kon­tzientzia hartzen osasuna­re­kin, eta gaitzak sendatzeko bes­te modu batzuekin, terapia alternatibo asko baitaude.  Eta gero, baita ere, planetarekin ba­dago kezka bat, planetaren osasunarekin; kontzientea­go­ak gara gure planeta zain­tzea­rekin. Azkenean, biak lotuta dau­de: planetaren osasuna eta gurea. 


«Jendearen esker ona izango dut gogoan [...] askok esan didate: ?eta orain, zer egingo dugu guk, zu gabe??».


Eta jendeak nola hartu du zure erabakia? Batzuek izango dute horren berri, ezta?

Bai, udara aurreko ikastaro bu­ka­eran agurtu nituen yoga, meditazio eta abarreko ikas­leak, eta pe­naz hartu zuten. Ohiturak ere sortzen dira; leku batera joatea eta ezagunak to­patzea, baita funtzionamen­dua eza­gu­tzea ere. Eta noski, etor­tzen baziren zen, gustura zeude­lako! Ordu­an, ohitura ho­riek aldatzea, kosta egiten da pixka bat. Bestalde, esan di­date go­za­tze­ko eta onena opa di­datela.


Gozatzeko esan dizute? baina zein da zure asmoa, hemendik aurrera? 

Dendaren likidazioarekin bu­ru-belarri nabil, eta ez dut denbora askorik izan, beraz ez dut horretan asko pentsatu. Dena den, hainbat zaletasuni heltzea gustatuko litzaidake: natura asko gustatzen zait, mu­gi­men­duarekin lotura du­ten ekintzak ere bai (yoga, ibil­tzea, igeri egitea?), irakur­tzea?. Gauza asko gustatzen zaiz­kit, gehiegi; beste zazpi bi­zitza beharko ditut gustatzen zaizkidan gauza guz­tiak egi­teko! Eta irekita na­go, baita ere, orain buruan ez daukadan horri eta etortzen de­nari kasu egiteko. 


Urte hauetatik guztietatik zer eramango duzu gogoan?

Batez ere jendearen esker ona. Asmatu dudanean bere arazoa zein den, eta horri soluzio bat ematen, esker onez etorri izan zaizkit askotan. Horie­tako as­kok esan didate: ?eta orain, zer egin­go dugu guk, zu gabe??. Ha­lako bizipen asko ditut. Es­ke­rrak eman nahi dizkiet bezero direnei eta izan diren guztiei, haiei esker iritsi naizelako honaino.

Eta nik ere asko ikasi dut. Hasteko, nire buruaz eta horrek bultzatu nau gehiago ikastea soluzioak emateko. 

Kronika egunero, euskaraz eta doan jasotzen segi ahal izateko, Kronikakide gehiago behar dira, eta zer esanik ez, proiektu komunikatibo sendo eta profesional bat garatu nahi badugu.
Egin zaitez KronikaKide!