«Adinak, fisikoak eta generoak ez du inporta!»

Entrenamenduak ikasturte hasieran hasi zituzten Her­nani Gimnastika Klubeko 140 bat gimnastek; bai gimnasia erritmikoan eta baita akro­ba­tikoan ere. Orain arte ika­si­takoa erakusteko garaia iritsi zaie, eta otsailaren 2an txa­pel­keten denboraldian mur­gildu aurretik, jendaurreko erakus­tal­dia egingo dute bi­har, kiroldegian, 11:00etatik 12:30e­tara; gimnastek 09:30e­tarako egon beharko dute prest.

Patricia Perez entrena­tzai­le­ak eta Eider Blanco ko­or­di­­natzaileak azaldu dute «aur­ten erakustaldian denek  par­te hartuko» dutela, «hemen egiten dugun lana ondo ikustea» helburu; denak ez baitira lehiaketetan aritzen.

130etik gora gimnasta, bi modalitatetan

Hernaniko klubean 140 gim­nas­ta inguru aritzen dira, bi modalitatetan; erritmikoan eta akrobatikoan. Gazteenak 6 urtekoak dira, eta helduena 23 urtekoa; Patricia Perez entrenatzailea bera.

Biharkoan klubeko gaz­te­txoenetatik hasi eta jube­nil­e­ta­ra arte dauden guztiek izan­­go dute aukera erakus­tal­dia egiteko. «Aurten era­kus­tal­di­an denek hartuko dute parte», azaldu dute Pe­rez eta Blancok. Izan ere, «hemen egiten du­gun lana ondo ikustea» dute helburu, eta txapelketetan ez da beti horretarako aukera iza­ten. Batetik, denak ez di­re­la­ko aritzen txapelketetan. «Akro­ba­tikoan talde bat dau­ka­gu. Hiru­garren urtea du. Baina txapelke­tetan ez di­ra ari­tzen, «Gi­puzkoako Fede­ra­zioak ez dauka ezer an­to­la­tuta. Espai­nian txapelketa g­u­txi daude: Galizian, Ma­dri­len, Va­len­tzi­an eta Andalu­zian egi­ten di­ra. Gasteizen hasten ari dira».

Erritmikoan ari diren guz­ti­ak ere ez dira aritzen txa­pel­ke­tetan. «Euskadiko Txapel­ke­tan aritzeko kadetea izan be­har da, edo bestela, infantil A mailakoa. Gurean ez dago A mailako infantilik. Alebine­ta­tik aurrera, 10-11 urterekin has­ten dira lehiaketetan, eta au­rreneko urtean Uda­berri mai­lan edo B mailan has­ten dira, entrenatzai­lea­ren krite­ri­o­a­ren arabera, eta ge­ro, txa­pelketako epaileek zehazten du­te behe­rago edo gorago jarri».

Helburua, bakoitzak berea

Bakoitza desberdina delako, helburua ere kasuan kasukoa jartzen dutela azpimarratzen du­te entrenatzaile eta ko­or­di­na­­tzaileak. «Sei eta hamar ur­te artekoak ez dira txapel­ke­te­tan aritzen. Taldean fun­tzio­na­tzea, musikara egokitu eta sin­kro­nizatzea, liskarrik ez iza­tea... Txikietan ga­rran­tzi­­tsu­agoa da hori, teknika baino».

Gero, txapelketetan haste­an ere helburuak asko izan dai­tezke. «Klubean helburu haun­diena da Euskadiko txa­pel­ketara iristea. Baina ba­da­ki­gu gimnasta edo talde ba­koi­tza nolakoa den, eta ba­tzue­tan helburua da sail­ka­tzea, eta besteetan dominaren bat irabaztea». Bakarka edo tal­deka ere, ez da gauza bera. «Ba­karka lan egiteak ordu as­ko, lan haundia eskatzen du, eta Federazioak ere mugatu egin zuen kategoria bakoi­tze­ko klub bakoitzak bakarkako bi aurkeztea». 

Hor, hain­bat balore lan­tze­ko aukera izaten dute. «Askok uste du malgutasuna eduki­tzea hobea dela bakarka ari­tzeko. Baina gehiago balo­ra­tzen du­gu entrenatzea, ja­rre­ra... Es­kola mailan, garran­tzi­tsua­goa da lagunekiko edo en­tre­na­tzailearekiko jarrera, eta gai­nera, aurrera begira naba­ri­tzen da horrela gehiago ho­betzen dutela». Txapelketetan hastean, berriz, bestelako lanak egin behar izaten dira. «Nahiz eta txapelketan ezer lortu ez, egindako lanarekin pozik egotea da garrantzitsua. Gimnasian minutu eta erdiko probak egiten dira, eta aka­tsen bat eginez gero, akabo. Izan dezakezu egun txar bat, hilerokoaren eragina, urdu­ri­tasuna. Hasieran hori dena kudeatzea zaila izaten da, baina landu behar da».

«Uztekoa nintzen, baina berotu naiz eta...»

Gazte, 6 urterekin hasten dira gimnasian. «Dantza, psiko­mo­tri­zitatea, tresnekin jolas­tea... lantzen dira». Baina, pix­kanaka, lanak zailtzen dira, eta kirol askotan gertatzen den bezala, gim­nasian ere, batxillerra ikas­ten hastean, edo uni­ber­tsi­tate garaian, utzi egiten dute askok. 

Ez, ordea, Patricia Perez en­trenatzaileak. Lanean ari da, eta gaztetxoen entre­na­tzai­le ere bada, baina ate­ra­tzen du tartea, gehiagorako. «Bost bat urte daramazkit se­nio­rretan, jubilatzeko nago!», dio. Baka­r­ka­ko lana egiten «be­randu» hasi zen, ka­de­te edo jube­ni­le­tan. Baina gora egin du pix­ka­na­ka. Iaz, Gi­puz­koako sail­ka­pen orokorrean au­rrenekoa izan zen, eta Eus­ka­dikoan bi­ga­rrena, eta A mailara igotzea lor­­tu zuen. «Orain utzi deza­ket!», egiten du barre. Blanco koor­di­na­tzai­leak ez dio sines­ten. «Lortu du hel­burua, lan­gi­lea eta egos­ko­rra delako. Eta aur­ten ere...». Aur­ten ere, no­la-hala mol­da­tuko da. «Uzte­koa nintzen, baina berotu naiz eta... Ordu­bete badut astean. Molda­tuko naiz!».

«Taldean funtzionatzea, sinkronizatzea, liskarrik ez izatea... Txikietan garrantzitsuagoa da hori, teknika baino»
 

Ikasle gaztexoentzat Pa­tri­cia eredu dela uste du Ei­de­rrek, eta horregatik, azpima­rra­tzen du: «adinak, fisikoak eta generoak ez du inporta! Kirola ezagutzen ez duenak pentsatzen du elastikoa izan behar dela, edo argala edo... Edozeinek egin dezake!». Gon­bidapena, egina dago.