Joan den urtean utzi zion Oier Garridok (Hernani, 29 urte), saskibaloian jokatzeari; bere ibilbideko momenturik gozoenetako batean: Gipuzkoako 1go mailara bueltatzeko igoera lortuta. «Dagokion tokian» utzi nahi zuen Hernaniko saskibaloi taldea, hainbeste urtetan bere talde izan dena, eta izaten segiko duena. Taldearekin entrenatzen jarraitzen du orain, eta taldeko delegatua da. Urko Vitoria entrenatzailearen laguntzaile lanetan ere aritzen da.
Erretiratuta bai, baina Hernaniko saskibaloi taldean jarraitzen duzu. Zein da zure egitekoa?
Nire esperientziarekin, dakidana erakutsi nahi diet gazteei, eta entrenatzaileari lagundu, behar duenean. Ahal dudan guztian lagundu nahi dut. Hainbeste urtetan nirekin jokatu dutenek badakite nolakoa naizen kantxan, eta errespetu puntu bat ere badute; eredu bezala edo... Jokatuko banu bezala ari naiz entrenatzen, beraiekin. Lehen baino gehiago, akaso!
Eta ez dizute inbidiarik ematen, partiduetan?
Bai, ez dut ezetz esango. Baina nik urte asko daramazkit, eta jende berria sartu behar da, taldeari frexkura emango diona. Laguntzeko nago hor, baina iritsi da garaia, gazteei jokatzen uzteko. Eta ea beraiek egin dezaketen, guk lortu ez duguna… Akaso noizbait bueltatuko naiz, batek daki. Baina oraingoz, deskantsatu egin nahi dut, eta asteburuak disfrutatu, orain arte egin ez dudana…
Txikitan hasi zinen jokatzen...
Bai, eskola kirolean. Gure lagun baten aitak talde bat entrenatzen zuen, eta berak esanda animatu ginen. Eta gustatuta, gaur arte. Ez nuen imajinatu ere egingo, hainbeste urtetan arituko nintzenik. Eskola kirola bukatuta, Hernanin garai horretan talderik ez zegoenez, gure gurasoek jarri zuten martxan, kadete mailako talde batekin. Beraiek jarri zuten dirua eta bultzatu zuten proiektua. Urteekin, kategoriaz pasatzen ginenean, talde berriak sortzen joan ginen: jubenilena aurrena, eta seniorrena gero. Gure anai-arreba txikiekin eta animatu ziren gazteekin, azpiko kategoriak ere osatu ziren. Baina nire belaunaldia izan zen aurrenekoa beti, maila guztietan. Aurretik, ez geneukan erreferenterik Hernanin, jokatzen ikusteko.
11 urte egin dituzu seniorretan. Nola laburbilduko zenituzke?
Uste dut taldeari eman diodala ahal nuen guztia, eta izan naizela jokalari bat nortasuna zuena, momentu estuetan urduri jartzen ez zena. Eskolta edo alero bezala aritu naiz azkeneko urteotan, baina postu guztietan jokatu dut, nire ibilbidean. Izan ere, 12 urterekin nahiko altua nintzen, eta pibot bezala aritzen nintzen. Baina gero ez nintzen askorik hazi, eta txiki geratzen joan nintzen; eta horrekin, postuz aldatzen.
Zein izan dira momentu politenak, hainbeste urtetan?
Jubenilak ginenekoa aipatuko nuke bat: Neguko Kopa deitzen dena irabazi genuen orduan. Eta bestea, joan den denboraldikoa, lehenengo mailara igoera lortu genuenean.
Taldean asko poztu ziren igoerarekin, bereziki zure despedida zelako.
Duela bi urte jaitsi ginenean, ez genuen espero. Ni orduan erretiratzekoa nintzen, baina beste urte bat geratzea erabaki nuen, ea aurreneko mailara bueltatzen ginen. Poz haundia izan zen. Orain taldean daudenek, txikitatik ikusi naute jokatzen; eta ez dut uste admirazioa izango dutenik, baina akaso bai izan naizela erreferente beraientzat, zentzu batean. Gehienak entrenatu egin ditut nik, azpiko kategorietan. 10 urte zituztenetik, orain 20-22 dauzkaten arte ezagutu ditut.
Asko aldatu da senior taldea, aurreneko urte haietatik?
Lehen gogorragoak ginen, altuera gehiago geneukan; orain, azkeneko belaunaldiak bajuagoak dira. Ez dira hain indartsuak, baina azkarragoak dira. Asko aldatu da jokoa, eta arauak ere aldatzen dira; egokitzen joan behar duzu. Duela 10 urteko gauzek, orain ez dute balio.
Zein mailatan hasi zineten, senior taldearekin?
Taldearen aurreneko urtean, Gipuzkoako bigarren mailan aritu ginen. Baina hortik urtebetera, lehenengo mailako talde batek plaza utzi zuela eta, aukera izan genuen aurreneko mailan jokatzeko. Urte asko egin genituen lehenengo mailan, baina azkeneko urtetan bi aldiz jaitsi gara; eta bietan lortu dugu hurrengo urtean igotzea. Eta uste dut talde honen maila hori dela, aurrenekoa, ikusita nola jokatzen dugun. Ez gutxiago eta ez gehiago, oraingoz. Beraz, niretzako polita izan zen taldea bere mailan uztea.
Ez gehiago, diozu… Ez duzu ikusten taldea Euskal Ligan, hemendik urte batzuetara?
Asko aldatu behar dira gauzak. Euskal Ligan jokatzeko, oso jende ona behar da. Orain daudenak onak dira, baina oraindik ez gara iritsi puntu horretara, Euskal Ligan jokatzeko. Beti da zaila. Aurreko urtean ere, uste genuen igotzeko moduko taldea geneukala, baina asko kostatu zitzaigun azkenean; seigarren postuan sailkatu ginen play-offa jokatzeko. Eta Gipuzkoako lehenengo mailan, oso jokalari onak daude.
Zuek talde gaztea daukazue gainera, ezta?
Oso gaztea. Zaharrenak 22 edo 23 urte izango ditu. Orain arte, ni nintzen beteranoena, urte askoren diferentziarekin!
Ondo hasi duzue denboraldia.
Bi garaipen lortu ditugu, eta beste biak oso gutxigatik galdu. Alde horretatik gustora, baina azkeneko momentu horietan, tentsioa dagoenean, nabaritu zaigu esperientzia falta. Joango gara hori hobetzen.
Take Orbelaren kontra ariko zarete gaur. Nolako partidua espero duzue?
Beti irabazi izan diegu, baina haundiak diren talde horiekin, ezin da asmatu. Izan ere, Gipuzkoako lehenengo mailan inskribatzen dituzte jokalariak, baina Euskal Ligako taldean jokatzen dute gero. Aukera daukate, beharren arabera jokalari onenak jaitsi edo igotzeko. Haien kontra galdu genuen orain bi urte, eta bigarren mailara jaitsi; onenak jarri zituzten gure kontra. Eta horrelakoen kontra ohituta ez zaudenez…
Mutil jubeniletan bi talde, eta kadeteetan bat; baina nesken talderik ez daukazue aurten. Beherakada izan du saskibaloiak Hernanin?
Asko jaitsi da, bai. Kirol berriak sartu dira, eta gero eta gutxiago aritzen dira saskibaloian. Baina era berean, gazteen lehiatzeko grinak ere behera egin du. Lehen, 18 urtera iristean, ez zenuen zalantzarik egiten, jokatzen segiko zenuela. Orain, aldiz, ez daukate lehiatzeko gogo hori; aldatu egin da. Hala ere, egia da taldeko ia denak hernaniarrak direla; beti izan da horrela. Beraz, zentzu horretan, esan daiteke ez daukala osasun txarra saskibaloiak, Hernanin.
Arantzaren bat geratu zaizu?
Ez nuke esango. Nik banekien zein maila neukan, eta noraino iritsi nintekeen. Eta polita izan da Hernanin jokatzea, gustora egon naiz. Beste eskaintzarik ere ez zait iritsi (barrez)! Baina hau da nire kluba, beti izango da; eta espero dut bizirik jarraituko duela. Nire seme-alabek Hernaniko saskibaloi taldean jokatzea gustatuko litzaidake.