Jubeniletako mutilen taldea, kadeteetako nesken eta mutilen talde bana, infantiletan ere beste bana, eta eskola kiroleko taldeak aritzen dira gaur egun eskubaloian, Hernanin. Denera, 120 bat neska-mutil. «Bagoaz gora, pixkanaka-pixkanaka, etapaz etapa», diote Mikel Ostolaza eta Aingeru Indaberea, Hernaniko Eskubaloi Taldeko gobernu batzordeko kideek.
Izan ere, hainbat aurrerapauso eman ditu klubak, talde bat 2012-2013 urteen artean herrian eskubaloia berreskuratzeko lanean hasi zenetik, eta denboraldi honetan beste etapa berri bat hasiko dutela iragarri dute. «Denak batera ari gara arraunean». Horren adibidea da, besteren artean, Asier Zubiria eskubaloi jokalari profesional ohia klubeko arlo teknikoan lanean hastea.
Horren eta egungo beste erronken berri emango dute ikasturteko aurkezpen festan. Datorren larunbatean, hilaren 20an izango da, 12:30etatik aurrera Atsegindegin. Taldea aurkezteaz gain, pintxoak, musika, bazkaria, jolasak, bingoa eta abar luze bat izango dira.
Behetik gora
Hamar urtetan desagertutako kirola biziberritzeko asmoa agertu zuen 70eko hamarkadan eskubaloian aritutako koadrila batek, eta 80ko hamarkadako koadrilarekin jarri zen harremanetan. Horietako bat zen Mikel Ostolaza, 4 urtez jokalari izana. «Kirol proiektua garatu, kluba berreskuratu, zuzendaritzako kide ohiekin hitz egin… Martxan jartzeko beharrezkoak direnak egin genituen». Izan ere, hasieratik argi izan zuten behetik gora egin behar zutela, baina horretarako, kluba izatea beharrezkoa zen. «Eskola kirolean neska-mutilek eskubaloia probatu ahal izateko, herrian kluba izatea beharrezkoa da». Eta asmatu zutela ematen du. «Eskola kiroletik sortutako lehendabiziko taldea da orain jubeniletan dagoena».
Neska-mutilak kirola egitera, eta horien artena eskubaloia aukeratzera bultzatzea erronketako bat da. Baina ez bakarra. «Lehendabiziko bi urteetan koadrila horiek aritu ginen, denak boluntario. Baina ez da erraza. Lan asko dago». Neska-mutilak erakarri, izenemateak kudeatu, entrenatzaileak bilatu, kiroldegiarekin eta federazioarekin koordinazio lanak egin, dirua lortu…
«Horregatik, gurasoei deialdia luzatu zitzaien. Hain zuzen, Aingeru Indaberea da seme-alabak eskubaloian hasi eta klubeko gobernu batzordean laguntzen hasitako ama bat. «Seme-alabak hasi arte ez nuen ezagutu ere egiten eskubaloia, eta orain, izugarri gustatzen zait. Realeko bazkide izan naiz 23 urtetan, eta orain, aspertu egiten nau futbolak!».
Zuzendaritza lanetan urte zail xamarrak pasa dituztela aitortzen dute. «Goenkale bat bihurtu izan gara batzuetan; denak boluntario, bakoitzak ikuspuntu desberdina... Zorionez, Hernanin kirol aniztasun izugarria dago, baina iristen ginen, iristen ginenera; kluba finkatu eta kirol emaitza onak lortzea oso zaila zen. Azkenean, lehengo urtean finkatu zuten egitura: arlo ekonomikoa, administraziokoa eta kirol arloa dauzkate, eta bakoitzeko ordezkariek gobernu batzordea osatzen dute. «Orain 8-10 lagun aritzen gara, eta bakoitzak badu bere lana, boluntario izaten segitzen badu ere. Beste etapa berri bat hasi dugu, eta denak batera ari gara arraunean».
«Jubeniletara arte, parte-hartze kluba gara. Hori da gure filosofia»
Kirol arloa eta formakuntza, egungo erronkak
Etapa berriko erronkak ere finkatu dituzte. «Borondatea, dena, baina formakuntzarik ez dugu izan askok. Hasierako neska-mutilen taldeen gabezia izan da hori, entrenatzaile aritutako asko gurasoak izan baitira. Orain aurrerapausoa eman, eta arlo teknikoa bideratuko dugu».
Zentzu horretan, gainera, laguntza sendoa izango dute aurten. «Asier Zubiria usurbildarra, 20 urtez profesionaletan jokatu duena, klubera etorriko da. Klubeko plan globala egiten lagunduko du, maila bakoitzen zer landu daitekeen erabaki eta denen lanari koherentzia ematen».
Dena den, garbi daukate klubaren filosofia ez dela aldatuko. «Guretzako lorpena litzake eskubaloia finkatzea Hernanin. Jubeniletara arte, parte-hartze kluba gara. Hori da gure filosofia. Gero, baloratuko da talde bakoitzak zein aukera dauzkan. Neska-mutilek kirola egitea nahi dugu. Emaitzak, oraingoz, ez dira inportanteak».
Jubenilak, ereindakoaren fruitu
Hain zuzen, hasierako urtetako gabeziek zailtasunen bat edo beste eragin dutela konturatzen dira. «Dagoen kirol aniztasuna medio, askok ez dute eskubaloia ezagutzen. Izena eman zuten aurrenekoei azaldu egin behar izan genien zertan eman zuten izena! Baina gustatu egin zitzaien, eta segi egiten dute. Orain, kiroldegian atzera-aurrera ibiltzen direnek badaukate erreferentzia bisual bat».
Horrez gain, hasierako urtetan gaztetxoenekin lanean hasita, ez dute izan beste klub batzuetan bezala, jokalari helduenen laguntza. Baina hori ere bidean dago. «Behetik gora ari gara lanean, eta jarritako haziak hasi dira fruituak ematen. Bagoaz gora, pixkanaka-pixkanaka, etapaz etapa. Jubenilen taldea inplikatuta dago, eta neskek ere bide berdinetik dijoaztela erakutsi dute. Engantxatuta daude». Eskola kiroleko begirale izateko formazioa ematen du Aldundiak, eta klubeko jubeniletako 7 jokalarik eman dute izena. Etorkizunean, beraz, ikasitakoa gaztetxoenei transmitizeko moduan izango dira.
«Kirol konpletoa da»
Eta ez da gutxi ikasitakoa, edo kluba jokalariei transmititzen saiatzen dena, behinik behin. «Kirol konpletoa da. Dibertigarria. Dinamikoa. Talde kirola. Korrika eta saltoka, hankak eta eskuak lantzen dira... Eta kontaktua ere badago, eta beraz, errespetua lantzen da, ikaragarri: zer egin daitekeen, eta, bereziki, zer ez. Giro polita sortzen da. Talde giroa». Taldea egonkortzen lortzen ari dira, horrekin. «Neska-mutilak geratzen ari dira. Gustoko duten seinale».
Ezinbesteko pausoak ematen ari dira, beraz, izandakoa berreskuratzeko bidean. «Gure inguruko herrietan indar haundia dauka eskubaloiak. Kadeteetan, adibidez, arabarrek gipuzkoarren kontra jokatzen dute, inguruan ez daukatelako besterik. Hemen taldeak daude Zarautzen, Oreretan, Donostian, Urnietan, Andoainen, Usurbilen... Indarra daukan kirola da. Hernanin historikoki garrantzia izan du, eta egungo jokalari askoren gurasoak edo izeba-osabak ibili izan dira eskubaloian». Pausoz pauso, hori ere iritsiko da.