Goizutar asko eta asko bihar Bilbon izanen dira Aimar Olaizola herritar pilotaria animatzen. Final asko eta haundiak jokatutakoa da Aimar, baina biharkoa berezia izango da. 38 urterekin bere hamargarren finala baitu eta bosgarren txapela bilatuko du. Jaialdia 17:00etan hasiko da eta finala bigarren partidua izango da.
Belaunaldien arteko finala dela esan liteke, aurkaria Miribilla frontoian, Jokin Altuna gazte amezketarra izango baita. Gipuzkoarrak 22 urte bete ditu aurten eta bere lehenengo final nagusia izango da buruz burukoan, nahiz eta ezagutzen dituen finalak zer diren. Gaur egungo lau t’erdiko txapelduna da. Gainera beste goizutar bat izango du botillero, Jon Apezetxea.
Goizuetatik inoiz baino jende gehiago espero da final batean. Horrek ere final hau berezia dela erakusten du.
Bi urte finaletik kanpo geratu eta gero, Aimar berriz ere itzuli da finalera eta horrek ilusio berezia egin dio. «Oraindik ere ez dut beherakadarik nabaritu eta Martinez de Irujoren bost txapelak berdintzeko ongi iritsi naiz».
38 urte izanagatik Olaizolaren maila urte osoan zehar ez da jeitsi. Alderantziz, bai banaka eta bai binaka asko jokatu du pilotan eta hori kontuan hartzekoa dela uste du aurrelari goizutarrak. «Orain hamar urteko kolperik ez dut, baina esperientzian irabazi ere bai. Partiduetan betiko tentsioa nabaritzea ohikoa da, baina bestetik aita izateak buruari lagundu egiten dio. Deskonektatzea errazago izaten da». Hori bai, ilusioa topera mantentzen du.
«Egun horretan ongi egotea izaten da gakoa»
Altuna aurkari gogorra izango dela argi du. «Kolpea ezkutatzen ikusi dudan pilotaririk hoberena da. Nola jokatu pentsatua dut, baina egia esan ez diot zulorik ikusten. Oso konpletoa da. Adin horrekin horrenbeste jokatzen duen pilotari gutxi ikusi dut nire ibilbidean. Ez da etorkizuneko pilotaria, errealitatea da gaur egun. Irribarria eta Urrutikoetxearekin batera urte asko egingo ditu puntan».
Hala ere finalean Olaizola da faborito askoren ustez. Hori bai gakoa zein izaten den finaletan ederki ezagutzen du. «Egun horretan ongi egotea da gakoa».