«Zubipe nola bete zen ikusteak erakusten du dena ez dela emaitza»

Biharkoa eta beste bi partidu bes­terik ez ditu falta Na­zio­na­leko Jubenilen Ohorezko tal­deak, Liga bukatzeko. Jai­tsi­erako lau postuetako go­re­ne­an daude, eta bihar An­ti­gu­okoren kontra irabaziz ge­ro, puntu bakarrera izango du­te Getxo, eta beraz, sal­ba­zi­oa eskura izango dute oraindik.
Guztia ez da emaitza, or­dea, Jordi Telletxea entrena­tzai­lea­ren esanetan. «Oso po­zik» dago denboraldiak eman­­dakoare­kin.

Lehengo asteburuko partidua, Getxoren kontrakoa zen klabeetako bat, baina berdinketa izan zenuten. Zein balorazio egiten duzu?
Baloraziok bi dira. Depor­ti­bo­ki, sailkapenari begira ira­baz­teko beharra genuen, eta be­raz, partidua bukatuta tris­te geunden. Baina sozialki, he­rri bezala, izugarria izan zen. Jende asko etorri zen; as­paldi ez nuen Zubipe ho­rre­la ikusten. Horrek poz ika­ra­garria ematen du. Erakusten du guztia ez dela emaitza.

Eta gaur, Antiguoko. Ez ote da Getxo baino gogorragoa?
Kategoria honetan partidu guz­tiak dira oso zailak; ba­tzuk oso zailak, besteak oso oso zailak. Antiguokoren kon­­trakoa oso zaila izango da baina pentsatu behar dugu irabazi dezakegula. Badira lauzpabost hilabete Zubipen galtzen ez dugula. Hala ere, beharra daukagu, eta horrek urduritasuna eta pre­sioa eragiten ditu.

«Orain hartu diogu tenperatura Ligari, eta partidu guztiak lehiatzen ari gara»

Denboraldiari begira, bigarren bueltan hobetu egin dituzue emaitzak.
Urtean zehar akats bat izan dugu: kanpoko partiduak. Ha­sie­ran kosta egin zitzaigun kategoriara moldatzea, eta akats indibidual gehiago egi­ten genituen. Ez genituen par­ti­du­ak lehiatzen. Orain hartu diogu tenperatura Li­ga­ri, eta partidu guztiak lehia­tzen ari gara. Aben­du­tik hona izan da hori, ordea, eta Liga motza da. Baina hobekuntza izan dugu, bai.

Zer ikasi duzue?
Talde berria zen. Hamar bat mutil iazkoak ziren, baina ka­deteetaik igotako bat, jube­ni­le­tako batzuk eta fitxaje eta Realak utzitakoren bat ditu­gu. Talde kohesioa lortzea kos­ta zai­gu, eta Ligara ego­ki­tzea. Ju­be­niletan Espai­nia­ko haun­diena eta maila haun­die­nekoa da. Osasuna, Eibar, Athletic, Antiguoko be­za­lako tal­deekin ari gara. Klub be­za­la beste maila bat du­te, beste ba­liabide ba­tzuk. Batzuk ge­rra­ra pis­to­le­kin joango balira bezala da, eta gu, tira­go­me­kin. Baina lor­tu dugu kohe­si­oa, moldatu ga­ra kategoriara, beldurra galdu di­o­gu lehia­tzeari, eta nabari da.

Denboraldia positiboa izan da, orduan? Hasieran maila mantentzea baino gehiago zen erronka...
Beti baloratzen dira gauzak emaitzen arabera, eta ba­dau­de askoz ere gauza gehiago: lortu dugu Hernaniko taldeak berta­ko jokalariekin, baita kade­te­e­­tatik igotakoekin ere, jo­ka­tzea; Liga honetan lehia­tzea... Emai­tzak azken on­do­ri­oa dira. Bai­na lortu daiteke man­tentzea, den­boraldi txa­rra eginda ere. Tristea da de­na emaitza­ren­gatik bakarrik ba­loratzea. Ni oso gustora eta oso pozik nago mutilen lana­rekin, emaitza bat edo bestea izan. Arrakasta izan da maila honetan lehiatzea.

Presioak eragin dizue?
Oso gutxi. Kontrakoa. Sentitu dugu atzean jendea dagoela, eta dena ematen duzunean, baloratu egiten duela. Mu­ti­len ahalegina, gogoa, in­pli­ka­zi­oa, konpromisoa, in­darra, ilu­sioa baloratzen dira, eta hori da haundiena.

Zein duzue indargunea? Zertan jarri duzu indarra, entrenatzaile gisa?
Nire ustez, kohesioa. Jokalari bakoitzak bere helburuak ba­dauz­ka, baina ez taldearen helburuen aurretik, eta prest daude denak borrokatzeko. En­trenatzaile bezala, lortu be­har dugu bakoitzak indibi­du­al­­ki hobetzea, eta hori tal­de­a­ren esku jartzea. Uste dut hori izan dela gure lan haundiena, gogor eta zailena. Orain mu­ti­lak askoz hobeak dira, eta be­raien gaitasunak taldearen es­kuetan jartzen dituzte. Fut­bo­la hu­ma­nizatzea gustatzen zait. Jo­ka­lariak pertsonak di­ra, eta atzean dauzkate gauza per­tso­na­lak. Harreman onak eduki behar dira; hori egoista ere bada: horrela ateratzen dira gauza onenak. Nik ho­rre­tan jartzen dut indarra. Gure­tzat pertsona da inpor­tan­teena. He­men­dik kanpora, balio baduzu sartzen zara, eta bes­tela kanpora. Gu saiatzen gara bes­te gauza batzuk lortzen.

Kohesioa izango da bihar irabazteko giltza?
Eta Zubipen jokatzea. Fuerte gaude buruz. Gure indarra, taldeko jokoa atera behar dugu, eta urduritasuna eta jo­ka­tzeko beldurra kendu. Anti­guo­kori, berriz, frenoa jarri be­har diogu, abiadura eta jokoa baititu. Talde bezala jokatuz, lortuko dugu. Googoa badugu, eta Zubipen 500-600 lagun ikusten ari direla jokatzea erronka polita da. Animatu dadila jendea etortzera! yy