Zuenean egin da aurten, txotx irekiera ekitaldia. Nolatan? Ilusioa egiten du?
Sagardoaren Lurraldeak antolatzen du Sagardo Berriaren Eguna. Erreferentzia Astigarraga izaten da, eta ondorengo bazkaria, Sagardoaren Lurraldeko parte garenon artean egiten da. Aurten guri egokitu zaigu, eta erronka moduan hartu dugu, ardura gehiagorekin, baina gustora. Beti izaten dugu gogoa, eta polita da.
Sagardoa egitea ere, ez da erronka makala!
Lanak desberdinak dira. Sagardoa egitekoa, oso garai polita da. Bodegan eta sagastian lan asko egiten da, eta badakizu urte guztirako lana izango dela. Gero, txotxean, kezka izaten da jendeak nola baloratuko duen aurretik egindako lana, eta gainera zure onena erakutsi nahi diozu.
Uzta ona izan omen da, eta askok bertako sagarra erabili dute. Nola moldatu zarete?
Sagar asko eta ona izan da, eta gustora gaude atera denarekin; gorputz gehiagorekin, kolorean ere nabarituko da, ahoan orekatua eta oso ona. Guk sagastiak aldatu genituen orain bost urte, eta horren aldeko apustua egin nahi dugu, baina kanpotik ekartzeko beharra ere badaukagu. Momentuz, nahastu egiten dugu. Hala ere, urteroko ekoizleak dauzkagu, sagar homologatuarekin. Urtetik urtera ekoizpen berdintsua eta kalitatezkoa izaten ari da.
Tresna modernoak, kalitatearen kontrola... Sagardogintza eta sagardoa asko aldatu dira?
Asko. Gero eta gehiago ezagutzen da sagardoaren prozesua, zergatiak, eta lan egiteko modua ere aldatu da: makinaria, zaintzeko modua... Beste garrantzia bat ematen zaio. Laborategia ere badaukagu, datuak biltzeko analitikak egiten dira... Nabarmena da. Egungo kalitatearekin, daukana baino prestigio haundiagoa behar luke sagardoak.
Kanpora ere ateratzen ari da sagardoa, bezero berrien bila. Horrek sagardoa aldatuko du?
Beti da ona zabaltzea. Baina gure kasuan, ia anekdotikoa da. Gure merkatu potentea bertakoa da. Eta ez dakit kanpoko merkatuak eragina izango duen; ohituko da hemengora. Hemen ere, belaunaldiz belaunaldi gustoak aldatzen dira. Beti edukitzen dugu kontuan jendeak zer nahi duen, baina lana ere egin behar da, sagardo naturala zer den erakusten. Beste edariek izango ez dituzten ezaugarriak dauzka. Ez da sagar freskagarri bat.
Nola aldatu dira ba, bertakoen gustoak?
Aldaketa potentea izan da. Txikiak ginela, ia ez zen existitzen txotxa. Gogoratzen dut nola betiko koadrilak beren haragi eta ogiarekin etortzen ziren, sagardoa edatera. Bodegatik ezin atera jendea! Eta gizonezkoak izaten ziren. Orain beste helburu batekin etortzen da jendea: lagun edo familia giroan, jatera, eta ez bakarrik edatera. Eta giro hori eskertzen dute: batzuk besteekin egotea, sortzen diren harremanak, daukan xarma...
«Nahiz eta antzinako sektorea izan, emakumeak sagardogintzan hastea izan da, naturala»
Bezeroen artean bakarrik ez; zuenean ere, emakumeak zarete orain nagusi.
Orain bi urte aita erretiratu zen, eta pauso bat izan zen. Eta lehengo urtean hirugarren ahizpa sartu, eta gure esku geratu da. Baina belaunaldi aldaketa jarraia izan da. Aspalditik gabiltza hemen, eta pixkanaka ezagutu dugu dena. Bodega bezala, betiko filosofiarekin segi dugu. Guretzako naturala izan da, eta beste sagardotegietan ere tokatu da. Nahiz eta antzinako sektorea izan, emakumeak sagardogintzan hastea izan da, naturala.
Orain, txotxaz gozatzea falta! Nola egiten da?
Ezer ezagutzen ez duenak magia askorekin ikusten du, eta ona dauka, berehala sartzen dela giroan, parte sentitzen dela. Gomendioa da dena neurrian hartzea eta jendea eta sagardoa ezagutzeko irekita etortzea. Ondo pasatzera eta gozatzera. Horrekin, errepikatzen dute.