«Euskal Herrian ez dago garagardo onik!»

Kronika - Erredakzioa 2015ko ira. 26a, 02:00

Euskal Herrira ezkondu ziren Benjamin Rozzi eta Kevin Patricio estatubatuarrak orain 6 eta 4 urte, hurrenez hurren. Rozzik, Benjamin Matz, garagardoan aditua ezagutzen zuen, eta hirurek elkarrekin, Basqueland Brewing Project proiektua jarri zuten martxan.
Ekainaren aurrenetan hasi ziren Hernanin artisau gargardoa egiten, Akarregi poligonoan, eta abuztuaren 20an atera zuten aurreneko saila. Hilabete batean 20.000 litro egin dituzte, eta hemendik aurrera, hilero 15.000 litro egingo dituztela kalkulatzen dute. «Batzuek uste dute askotxo dela, baina ozeanoan tanta bat besterik ez da. Eskaera badago, eta gehiago ere egin dezakegula uste dugu», azaldu dio Kevin Patriciok Kronikari.

Errioxatik Hernanira
«Modu intuitiboan» hasi zirela kontatzen du Patriciok. «Rozzi eta biok elkar ezagutu genuenean, gure artean hitz egin eta argi ikusi genuen: Euskal Herrian ez dago garagardo onik! Horregatik hasi ginen gu geu garagardoa egiten». Orain 2 urte inguru hasi zi­ren, Errioxan, eta «merkatu ana­lisirik egin gabe», azaldu du Pa­triciok. «Hango fabrika bat al­kilatu eta marka sortu genuen, proiektua bideragarria ote zen jakiteko. Funtzionatu egin du merkatuan, eta inber­tsioa bilatu genuen. Familia euskaldun batek eta AEBetako inbertsore batzuek lagundu digute».
Horrela, ekaina hasieran Hernaniko Akarregi poligonoko lokala prestatzen hasi ziren, eta abuztuaren 20rako aurreneko garagardo saila kaleratu zuten. «Hiru amerikano gara, garagardoa egiten. Gure gustua, ahosabaia desberdinak dira, baina ikusi dugu jendeari gustatu egiten zaiola gure garagardoa».

«Hilean 15.000 litro garagardo egitea, ozeanoan tanta bat besterik ez da. Eskaera badago, eta gehiago ere egin dezakegu»

Artisau garagardoa, eta kalitatezkoa
Mota guztietako garagardoak egiten dituzte: rubiak, beltzak, tostatuak, lupulo asko edo gu­txikoak... Sei mota dauzkate: Captain Norbert Kölsch (rubia), Equinox Wheat Ale (gariarekin egina), Arraun Amber Ale (lu­pu­lo bakarrarekin egina; sendoa; erregaliz eta txokolate puntuduna), Aupa Pale Ale (Mendebaldeko Kaliforniako kostako estilokoa; lupulo de­zen­te nahastuta egina), Impa­ra­ble Ipa (oso mikatza; lupulo asko nahastuta egina) eta Begi Haundi Stout (beltza; olo edo abenarekin egina; kafe eta txokolate puntuduna). Zazpiga­rren bat ere prestatzen ari dira: «de­posituan dago. Berezia izan­go da, eta Gabonetarako ate­rako dugu». Garagardo hauen ezaugarri nagusia da «garagardo freskoak» direla. «Ez diegu iraungitze datarik jartzen, baina lau hilabetetan kontsumitzeko go­men­dioa egiten dugu. Horre­gatik, oraingoz ez gara hasi kanpora bidaltzeko eskaerei erantzuten; Kanadatik ere egin digute eskaera, baina oso urruti dago, eta ezingo genuke kalitatea kontrolatu. Oxigenoa sartu daiteke botilan horrelako bidaia luze batean...».

«Erabiltzen dugun ura Añarbekoa da; ez dugu ia tratatu ere egin behar, kloroa kentzeko bakarrik, pittin bat»

Garagardoa egiteko, lau aste
Guzti-guztia Akarregiko poligonoko lokalean egiten dute. «Lau aste behar dira garagardoa egiteko».
Kevin Patricio marketing saileko arduraduna da, baina ederki asko ezagutzen du negozioa: «26.000 kilo malta ekarri genituen Alemaniatik; kontainer osoa erosita, kostua jaisten da. Botilak, berriz, Ingalate­rra­tik ekarri ditugu. Lupuloak, Ale­mania, Belgika eta Estatu Batuetatik. Eta ura Añarbekoa da; ez dugu ia tratatu ere egin behar, kloroa ken­tzeko bakarrik, pittin bat».
Prozesua ere ezagutzen du, Benjamin Matz aditua izan baitute lagun, proiektuaren hasieratik. «Aurrena, malta aleak txikitu, eta tanke batera pasa­tzen dira, nahastu eta fekula ateratzeko. Guztia olla haun­dira pasa eta irakin egiten dugu segidan, fekula azukre egin dadin. Lupuloak ere nahasten ditugu bertan. On­do­ren, hoztu egiten dugu; 100 gra­dutik 18 gradura. Era berean, energia aurrezteko, gara­gar­doaren beroarekin ura be­rotzen dugu, 2 gradutik 85era. Gero, depositora pasatzen dugu dena, 7 egunetan fermentatu dadin. Legamia eta oxigenoa ere gehitzen dizkiogu hemen, eta lupulo gehiago, garagardo mota horrek behar badu. 10 egun gehiago itxoiten dugu orduan, eta purgarekin solidoa garbitu. Azkenik, garagardo batzuk filtratu egiten dira, eta beste batzuk ez, eta azken tankera pasatzean, dioxido karbonikoa gehitzen zaie. Azken pausua botilaratzea da, eta makina oso ona erosi dugu, ia oxigenorik sartzen uzten ez diona».

Ateak zabalik
Sei garagardo horiez gain, tarteka bereziren bat izango dute prest. Gabon hauetarako, adibidez, Andy Davis, surf munduan ezaguna den diseinatzailearekin elkarlanean prestatutako bat aterako dute, 10 gradukoa. Bestalde, pixkanaka bisita gidatuak antolatu eta talde bakoitzak bere garagardoa pres­tatzeko aukera ematea ere bu­ru­an daukate. «As­te­le­he­ne­an ere 400dik gora lagun etorri ziren; baita Udaletik ere. As­ko lagundu digute Herna­ni­ko Udalak eta bizilagunek. Oso azpiegitura onak daude he­men. Beti dauzkagu ateak za­ba­lik, eta bertatik pasatzen de­nak garagardoa dastatu eta gus­tatzen zaiona erosi dezake!». Bestela, delicatessen dendetan aurkitu daitezke.

Kronika egunero, euskaraz eta doan jasotzen segi ahal izateko, Kronikakide gehiago behar dira, eta zer esanik ez, proiektu komunikatibo sendo eta profesional bat garatu nahi badugu.
Egin zaitez KronikaKide!