«Baratzera goaz oraintxe, tomateak hartzera. Asko gustatzen zaizkigu tomateak!» zioten pozik, atzo goizean elkartu zirenean, uda herrian pasatzen ari diren hiru haur sahararrek: Salka Ali Ramdam, Leila Abdi Embarek eta Usama Selma. Eta baratzean bezala, beste hamaika gauza egiten aritu dira Maialen Torres begiralearekin, uda osoan zehar: «oso ondo pasa dugu Maialenekin; Donostiako irlara joan gara, piraten egunean ere egon ginen, eskulanak egiten...».
Baina, bereziki, jolastea eta hondartzara edo igerilekura joatea gustatu zaie. «Askotan joan gara, eta pila bat gustatu zaigu», dio Usamak: «bueno, hondartzako hondarra ez zait gustatu, ez da hangoa bezalakoa, txarra da», onartu du.
«Bueltatzeko gogoa ere badaukagu, faltan botatzen dugu familia»
Bizikletan eta patinetan ibili dira herrian bueltaka, eta baita kanpoan oporretan ere: «lagun asko egin ditugu, hemen eta kanpoan». Hala ere, etxera bueltatzeko gogoa ere badaukate: «faltan botatzen dugu familia. Baina pena ere emango digu; gu Saharara goaz, baina hemen hartu gaituztenak ez datoz gurekin».
Hurrengo larunbatean bueltatuko dira Saharara, eta joan aurretik, despeditzeko festa egingo dute bihar, Tilosetan. Sutu Jaiakek eta Udalak antolatu dute elkarlanean, eta 17:00etan hasita, denetik izango da: henna egingo dute (eskuak margotu), tea ere bai, haima bat montatuko dute, jolasak izango dira, kontzertuak...
«Pertsianak, igogailuak eta eskailerak oso arraroak ziren guretzat»
Etorri ziren aurreneko aldian, dena zen berria beraientzat. «Pertsianek deitu zidaten atentzioa nola igo eta jaisten ziren», onartu du Usamak. Leilari, berriz, igogailuak egiten zitzaizkion arraroak, eta hasieran paretei helduta joaten zen, baina gero, behin eta berriz ibili da gora eta behera. «Eta eskailerak ere ez dauzkagu Saharan», dio Salkak.
Hondartzarik ere ez daukate errefuxiatuen kanpamenduetan: «gure lurrak kendu zizkiguten marokoarrek, han bageneukan hondartza. Orain, kanpamenduetan, janaria eta ura oso gutxi daukagu, eta bero haundia egiten du udan, 50 gradu ere bai. Egunez lotara joan behar dugu, kalera ateraz gero erre egiten garelako».
«Chertat oso barregarria da»
Hirurek irakurri dute, Doberak argitaratu berri duen Saharako ipuina: Chertat eta lehoia. Oso ondo ezagutzen dute Chertat, istorio asko dauzkate entzunda berari buruz: «ipuina oso polita da, eta Chertat oso barregarria. Dena jaten du, harrapatzen duen edozein animalia: astoak, txerriak, txakurrak, zaldiak... Sutan jarri eta ahora eramaten ditu, eta bere ahoa gu baino haundiagoa da», diote.
‘Chertat eta lehoia’ aurkeztuko dute gaur, Tolosan
Chertat eta lehoia Saharako ipuina argitaratu du Dobera Euskara Elkarteak, Abdi Ami Omar margolariaren laguntzaz, eta gaur aurkeztuko dute Tolosan. Bertan, agur festa antolatu die haur sahararrei, 17:00etatik aurrera, Tolosaldea Sahararekin elkarteak, eta zita aprobetxatuz, ipuina aurkeztuko dute, gaueko 21:45etan. Ipuina irakurri ere egingo du Jexux Eizagirrek, eta ondoren, bertaratzen diren haur sahararrei banatuko zaizkie.
Izan ere, asmoa da Hego Euskal Herrira etorri diren 450 haurrei ipuin bana ematea. Horretarako, herritarren laguntza beharrezkoa da, eta hiru aukera daude: partizipazioak erosi 30 eurotan, ipuin bat jaso eta bestea haur saharar bati oparitzeko; dirua ingresatu, izen-abizenak jarriz, 2100 2403 81 0200139836 (La Caixa) kontu korrontean; edo Doberaren bulegoan ipuina erosiz, 15 euroan; bazkideek 12 euroan.