«Erlazionatzeko aitzakia paregabea da programa hau»

Kronika - Erredakzioa 2011ko eka. 5a, 02:00

Irati Sarasua Arabaolaza:

Zaharren egoitza

Zer da Zaharren egoitzan egiten duzuen lana?
Jarraipen bat egiten diegu. Alde batetik, eguneroko ekin­tzak ditugu eta bestetik, urte guztikoak. Egunerokoan hel­dua­ren egoera animikoa az­ter­tzen dugu (pozik dauden edo ez, hitz egiten duten, eta abar), eta nola ari den inte­gra­tzen besteen ar­tean. Ur­tean behin bakoi­tzaren egoe­­­raren jarraipen edo balo­ra­zioa egi­ten da: hobera edo okerrera egin duten, nahaste­ren bat azaldu den... eta ho­rren ara­bera, helburuak era­baki­tzen dira.

Zein ekintza egiten dituzue?
Lau arlo lantzen ditugu: Osa­sun fisikoa eta psikikoa, erlazio soziala eta aisialdiko ekintzak.

Arlo bakoitzean hainbat ekintza egiten ditugu. Fisikoan esaterako, soinketa egiten dugu; psikikoan erlajazioa, orientazioa, memoria eta euren egoeraren balorazioa; eta erlazio sozialetan orientazioa lantzeaz gain, komunikazio gaitasuna eta euren arteko harremanak. Askotan hori egi­ten ez bada beraien artean ez da komunikaziorik izaten, eguneko orduak eserita euren artean hitz egin gabe pasatzen baitituzte. Beraz, askotan gai bat proposatzen diegu eta horren inguruan hitz egiten pasatzen dute denbora asko.  

Egunean ekintza desberdinak egiten dituzue?
Bai. Egunero zazpi ordu in­guru pasatzen dituzte ekintzak egiten. Goizean lau ordu eta arratsaldean hiru. Egoitzan 111 pertsona daude eta gehien­goak parte hartzen du, batez ere ospakizun ekintzetan. 25 per­tsona inguruko taldeak izaten dira normalean, baina arra­tsaldean jende gutxiago egoten da, familiakoen bisitak direla-eta, edo besterik gabe pasaeran joaten direlako.
Taldeak solairuka egiten ditugu. Zaharren egoitzan hiru solairu daude, hirugarrenean dependentzia maila baxuena dutenak daude eta lehe­nen­goan altuena dutenak. Horren arabera ekintzak ezberdinak izaten dira, hau da, beraien behar eta aukeretara egokitzen ditugu eta talde bakoitzarekin begirale bat egoten da.

Baditugu egunero egiten diren ekintzak eta baita astean behin egiten direnak ere. Gimnasia eta memoriaren in­guruko ekintzak adibidez egu­nero egiten dira, baina erla­jazioa, Bingoa eta psikoes­ti­mulazioa esaterako astean behin.

Asteburuetan zer egiten duzue?
Duela lau urte inguru aste­bu­ruetan taldeak egiten hasi ginen eta egia esan oso harrera ona izan du. Aste­buruko ekin­tzak aisialdikoak izaten dira orokorrean, karta txapelketa bezalakoak, eta oso gustura aritzen dira parte hartzen dutenak.

Ekintza horietaz gain berezia den zerbait egiten duzue?
Ospakizun programa dau­ka­gu. Azken batean, gauzak egiteko aitzakiak bilatzen di­tu­gu, eta herriko jaiak edo uda­berriko ekintzak horre­tarako paregabeak dira.

Irteerak ere egiten ditugu. Udaberri eta udazkena bitar­tean egiten dira, hilabetean bat gutxi gora behera. Udan adibidez, Donostiara pasea­tze­ra joaten gara, baita Aste Na­gusira edo museoak ikustera ere. Gauza zehatzak eta oso ondo planifikatuak izaten dira helduekin egiten ditugunak, eta egin aurretik beraiekin kontsultatzen dugu egin nahi dutenaren inguruan. Beraiek gogo haundiz egiten dituzte horrelako irteerak eta irteera aurreko bi asteak urduri pasa­tzen dituzte. Egin dugun irteera bereziena Elutxeta sagardotegira izan da: aurten 35 pertsona inguru joan dira eta oso gustura aritu dira.

Helduen jarrera nolakoa da?
Oso ondo hartzen dituzte ekintzak. Eguneroko ekin­tze­tan ez du jende guztiak parte hartzen, baina parte hartu nahi dutenentzat oso onuragarria da. Eguneko orduak betetzeko dituzten ekintza bakarrak baitira. Heldu askorentzat oso egokia da egunero zenbait ekintza dituztela jakitea, egu­nerokotasuneko gauza bihurtu da eta horrek oreka ematen die. Horrez gain, beraien osa­sun fisiko eta psikikoan asko nabaritzen da, taldeek bestee­kin erlazionatzen laguntzeaz eta bizitza antolatzeaz gain erraztu ere egiten batie.

Jubilatu etxea

Zein ekintza egiten dituzue?
65 urtetik gorako hamabost laguneko hiru talde ditugu eta deigarriena da, talde hauetan bi gizon soilik daudela.

Astean behin biltzen gara eta bi orduko saioak egiten ditugu; bertan zer egiten di­tugu? Batetik, taldeko parte direla sentiarazten diegu, eta beraien arteko komunikazioa lantzen da. Horrez gain, ba­koitzari begira, ondo senti­tzeko ariketak egiten dira, auto­estima lantzen da (gauzak egiteko gai direla ikusi de­zaten, arazoak gainditzeko gai direla), autonomia ere lantzen da (berekasa gauzak egiteko gai direla), eta beren burua zaintzeak zer garrantzia duen ere azpimarratzen zaie.

Egiten ditugun ekintza ba­tzuk: erlajazioa, gizarte eta ko­munikazio tre­be­tasunak, talde dinamikak, are­to­ko dantzak, sukaldaritza eta risoterapia. Beti gauza ezber­dinak egiten ahalegintzen gara.

Nolakoa da euren arteko harremana?
Oso harreman ona dute. Tal­deak besteekin erlazionatu eta etxetik ateratzeko aitzakia pa­re­gabea dira. Askotan jende be­rria ezagutzen dute eta ha­rreman estua egin, hortik au­rrera kasu askotan elkarrekin geratzen dira arratsaldean pasieran atera edo kartetara jolasteko.

Zein adineko jendea egoten da?
Jubilatu-etxeko ekintzetan par­te hartzen dutenen adi­naren bataz-bestekoa 80 urte ingu­rukoa da, 67 urteko bi lagun daude talde batean eta baita 90 urteko bat ere.

Zein jarrera dute helduek?

Konprosimo handia erakusten dute, beti azaltzen dira kla­seetara. Batzuk astean zehar ez dira batere ateratzen baina taldearekin biltzea beharrez­koa da beraientzat.

Kronika egunero, euskaraz eta doan jasotzen segi ahal izateko, Kronikakide gehiago behar dira, eta zer esanik ez, proiektu komunikatibo sendo eta profesional bat garatu nahi badugu.
Egin zaitez KronikaKide!