«Ondo buruz buruko partidua ikusi dugu!», zioen Iñaki Esnal pelotariak bukaeran. Eta arrazoi faltarik ez. Ordubeteko partidua, 282 pelotakada, huts gutxi, egindako asko, emozioa... eta bi pelotariak hustuta. Frontoia lepo, eta giroa... egun haundietakoa. Beroizek irabazi zuen, 18-22, gorriak ikusita. Mendizabal IIak eskutan izan zuen partidua, eta estu hartu zuen, oso estu, iazko txapelduna.
Ligila bukatzeko partidu baten faltan, aurrera egiteko aukerarik ez du hernaniarrak. Azken partidua, Retegi Bi nafarraren kontra, bi aste barru.
Lehen zatia gorri, 17-6 arte
Mendizabal IIak (gorriz jokatu zuen) menderatu zuen lehen zatia. Joa eta errematea uztartu, eta Beroiz atzean izan zuen frontoian eta markagailuan: 5-2, 9-3, 9-6, 17-6.
Ordurako 182 pelotakada joak, eta bi pelotariak nekatuta; Mendizabal gehiago, jokuan; Beroiz nekatuago, itxuraz. Eta erremontada iritsi zen. 12 tanto jarraian egin, eta aurretik jarri zen nafarra, 17-18 (6 tanto sakez, 2 bipareteko). Mendizabalek ez zuen partidua erregalatzeko, eta hil edo bizi jokatu zituen azken tantoak. Zortea ere alde ez, ordea. 18-18koak publikoa zutik jarri zuen.
18-18, partiduko tantua
Beroizen tanto ilada moztu beharra zeukan Mendizabal IIak. Eta hor iritsi zen tantorik ederrena. Beroizek sakea bizi eta azpi-azpitik; Mendizabal IIak aurrera bost pauso egin, eta sotamanoz 7ra. Nafarrak eutsi, ahal bezela. Kantxa erditik, ezker dotorez, berriz atzera; ekarri justu-justu. Atzera berriz, zabalduz; eskubiz nekez arrimatu... eta keinu eginda, dejada matematikoa! Eta frontoia zutik, 3garren aldiz.
Aurretik izan ziren tanto ederrak (10-6); ondoren ere bai gogorrak (18-22); orain, 18-18koa izan zen partidukoa, emozioz, adorez, eta mailaz.