«Hainbat baldintza kontrolatu daitezke, baina sagarra ez; eta eskerrak, hor baitago sagardoaren grazia»

Kronika - Erredakzioa 2010ko ots. 21a, 01:00

Arnaitz Lasarte

Jabier Ansorena gustora dago bere etxeko sagardoarekin. Aurten sagardoa egiteko erabili duen ia sagar dena kan­pokoa izan omen da, he­men ez zelako. Batzuk oraindik errezeloz begiratzen ba­diote ere kanpotik datorren sagarrari, bere ustez Galizia eta Frantziatik ekarritako sagarrak kalitate ona du, hemengoak bezalaxe.  Berta­ko zein kanpoko sagastiei akats bat somatzen die ordea Ansorenak. «Sagar gazia falta da, eta nire arabera, sagardo ona izateko lehengai garran­tzitsuena hori da».
Sagar gaziaren kopuruak asko baldintzatzen omen du gero lortzen den sagardoaren emaitza. Koloreari dagokionez adibidez, «aurten sagardoaren kolorea kargatua edo ilun samarra atera da, eta hori Frantziatik sagar gozo eta motel dezente eta gazi gutxi etorri delako gertatu da, besteak beste».

«Urtero antzeko sagardoa egitea ez da erraza»

Lehen, eguraldiak zerikusi haundia zuen sagardoak tolaretik botilara egiten duen ibilbidean. Tenperatura aldaketek zaildu egiten zuten sagardoa kontrolatzea eta nahi bezalako zukua ateratzea. Orain ez du hainbesteko eraginik ordea tenperaturak; ez udazken epelak, ez azken asteetako hotzak. Hala azaldu du Ansorenak: «gaur egun prestatuta gaude ia denak hotzaren makinekin, tenperatura aldaketek eraginik ez izateko sagardoan. Garrantzi­tsua irakin garaian, urria inguruan, justu beroa egiten duenean, makinak martxan edukitzea da».
Beraz, urtero antzeko sagardoa egitea errazagoa dela pentsa daiteke. Baina Rufinoko Ansorenak esan digunez, oso zaila da urtea joan eta urtea etorri sagardo berdina egitea; eta eskerrak gainera, sagardoaren grazia hor baitago. «Beste hainbat baldintza kontrolatu daitezke, baina sagarra ez da inoiz guztiz berdina izaten, eta hori da, azken finean, faktorerik erabakigarriena» adierazi digu Ansorenak.

Sagardoa asko aldatu da azken urteetan.
Orain egiten den sagardoa garai batekoa baino edanerrazagoa da, azidotasun gutxiago duena. «Sagardotegira etor­­tzen den jendeak eska­tzen du sagardo xuabeagoa, horretara ohitu da jendea eta garai bateko sagardo gogorrak ez ditu ia inork nahi» azaldu digu Ansorenak. Gainera, kon­tuan hartu behar da garraztasunak muga ba­tzuk dituela legez. Hala ere, bere ustez sagardoak garraztasun puntu bat izatea ezinbestekoa da eta hala izan dezan saia­tzen da ekoizterakoan.

Txotx denboraldiko
beheraldia

Hiru aste dira Rufinoko ateak ireki zituztela eta  Ansorenak onartu digu, joaten den jende kopurua jaitsi dela. Baina ez omen da azken bi urteetako kontua hori, «txiriko beheraldia azkeneko 8-9 urtetan nabaritu dugu. Urtetik urtera pixkanaka behera etorri da, aste egunetan  batez ere». Nabarmendu digu, horren arrazoi bakarra ez dela krisia: «Ohitura aldaketak, alkoholemia kontrolak gehitzeak… arrazoi asko daude krisiaz aparte, guri mesederik egin ez digutenak». Hala ere, hurrengo hilabeteetan lan egiteko itxaropentsu utzi dugu  Rufinoko sagardogilea.

Kronika egunero, euskaraz eta doan jasotzen segi ahal izateko, Kronikakide gehiago behar dira, eta zer esanik ez, proiektu komunikatibo sendo eta profesional bat garatu nahi badugu.
Egin zaitez KronikaKide!