«Edozein aitzakia, edozein detaile, egokia da argazki baterako»

«edozeri ateratzen diot ar­gazkia, atentzioa pizten ba­dit; edozein aitzakia izan li­te­ke ona argazki baterako». Gar­­bi dauka Marie Claire Adurizek, eta hala bizi du argazkigintza, hobbie bezala. Argazki mun­dua orain dela urte gutxi eza­gu­tu zuen, alabari esker; ala­ba (Ainara Azpiazu), argazki ira­kas­lea izana da Biterin. Parisen jaioa da Aduriz; zazpi urterekin Donostiara eto­rria; eta urte asko da­ra­maz­ki Her­nanin bizitzen. Ema­kume bizia da, «kurio­si­tate eta idea­lismoz betea» be­re esa­ne­tan. Argazkilaritza du afi­zio, eta baita itsasoa ere.  Ez da aspertzen itsasoari begira; donostiar ona izaki. «Detailea da bilatzen dudana, egunero ikusten dugun horren detaile bat» Begi bistan dauden gauzei ateratzen dizkie argazkiak Adurizek; beti detaile edo ikuspegi berri bat bilatzeko as­moan. «Atentzioa pizten di­da­te gauza askok; egunero hor daudenak, behin ez­ber­din ikusten dituzu, eta ar­gaz­kia ateratzen diezu». Etxe aurreko Gingko Biloba eza­gu­nari ate­ra­tako argazkia du gustu­koe­na. «Izugarria da zuhaitz hori; udazkenean ba­tik bat. Egu­ne­ro ikusten dut, eta isto­rioak as­matzen ditut: zeinek ekarri ote zuen, zer­tarako...». «Natura, animaliak... eta begiradak gustatzen zaizkit» «Badut natura eta ani­ma­lie­kiko halako miresmen bat. Txa­kurrak, hain dira leialak zin­tzoak... Eta begiradak ere txoratu egiten naute. Atzean izan dezaketen historia; his­to­ria gogorra askotan». Martxoaren 3ra arte dago ikusgai, 18:00etatik 20:00etara, argazki erakusketa, Marie Clai­re Adurizen lehen­dabi­zi­koa, eta ziur aski azkena izango ez dena.