Luis Telleria jubilatu egin da eta zu izango zara ikasturte honetatik aurrera irakasle berria. Nola hartu duzu ardura berri hau?
Krixton ilusioarekin. Klase batean esan omen zuen Luisek jubilatzekoa zela eta irakasle berri baten bila zebilela. Arte Ederrak ikasia naiz eta ezagun batek esan zidan aurkezteko, joateko klase batera. Ostegun batean esan zidan eta larunbat horretan bertan klasera joan nintzen. Handik aurrera, larunbatero larunbatero aritu naiz Luisekin, klasea nola ematen zuen ikusten eta ikasten. Iazko ikasturte osoa pasa nuen berekin. Oraintxe da urtebete hasi nintzela. Badakit deialdia zabaldu zuela, jende gehiago ere aurkeztu baitzen, baina nik konbentzitu nuen nonbait! Egia esan, bere proiektua izan da hau eta gogorra egin zaio uztea. Pena haundiarekin utzi du. Bisitan ere etorri zen aurreko larunbatean.
Irakasle lanetan ibili izan zara aurrez?
Orain urte batzuk, Lasarten eman nuen pintura eta marrazketa ikastaroa, 5-6 urtekoei zuzendua. Gero, 5 urtetan aritu naiz AEK euskaltegian irakasle lanetan. Eta orain berriz, ikasi dudan horretan aritzeak sekulako poza ematen dit. Pertsonalki, nere proiektua bezala da.
Irakasle bakoitzak erakusteko bere modua du. Aldaketa izango dela pentsatzen dut Astigarten.
Noski, irakasle bakoitzak bere modua du. Luis, adibidez, autodidakta da. Berak bere kabuz ikasi ditu gauzak, berezkoa du, eta nik lizentziatura bat daukat. Nik karreran zehar ikasitako teknika pila bat dakizkit eta horiek erakusten saiatuko naiz. Argi dago, bakoitzak dakiena erakusten duela.
Teknika desberdinak lantzen saiatuko zara orduan.
Erretratuak egiteko anatomia landuko dugu adibidez. Eta nere asmoa da marrazketa eta pintura konbinatzea; biak batera lantzea. Horrez gain, pertsonekin banaka egin beharrean lan, talde moduan funtzionatu nahi dut. Luisekin aritu nintzen ikasturtean, hutsuneetan fijatu nintzen eta horiek betetzen saiatuko naiz: anatomia, argi-itzalak, koloreen saturazioa… Ikusten nuen ikasleek dependentzia haundia zutela Luisekin eta bera ez zen denera iristen. Nik lortu nahi dut ikasleak, beraiek gai izatea dena egiteko.
Aurten inoiz baino jende gehiagok eman omen du izena. Poztekoa izango da.
Bertigoa banuen, jendeak aldaketa nola hartuko ote zuen... Hainbeste urte eta gero, batzuk agian ez zuten ondo ikusiko… Egia esan, orain arte artista bat izan dute irakasle, Luis hala delako, eta ni ez naiz artista. Beldur pixka bat banuen, baina hasiera izugarria izan da. 38 daude izena emanda larunbateko saioetan eta 9 ume ostegunean. Lehengo larunbatean ia ez ginen sartzen. Oso pozik nago erantzunarekin. Martxa honetan, poligono bat eskatu beharko diogu Udalari!
Ikasturte honetan eskaintza berria ere jarri duzue 10 urtetik beherakoentzat.
Bere garaian, Luisek txikiekin zerbait egin izan zuela uste dut, baina azken urteetan ez zegoen ezer. Eskolako guraso batzuek komentatu zidaten. Sormen tailerra antolatzen du guraso elkarteak eskolaz kanpoko ekimen bezala, baina 8 urtetik gorakoentzat da eta hutsune bat bazegoela ikusi nuen. Probatzeko jarri genuen ostegunetako eskaintza hau eta 9 umeko taldea osatu da. Gehienak 5-6 urtekoak dira, baina 4 urteko hiru ume ere badauzkat. Oso positiboa da, gustatzen bazaie, gero larunbatetako saioetan jarraitzeko aukera izango dute, 10 urtetik aurrera. Eta hor ez dago adin mugarik. Hori bai, saiatzen naiz gaztetxoenak lehenengo saioan jartzen eta helduenak bigarren saioan.
Astigarragan zaletasun haundia dago, beraz, edo inguruko jendea ere etortzen da?
Hernaniko pare bat etortzen dira, Martutenekoren bat… baina %98an, Astigarragakoak dira. Zaletasuna badago, bai. 35 urtetan, jende pila pasa da Astigartetik. Gainera, urtero urtero, erakusketa egiten da maiatzean eta horrek ere erakartzen du jendea, proiektua ezagutzera ematen da…
Erakusketaz gain, beste zerbait egiteko asmorik bai?
Gure asmoa bada, garai batean Luisek antolatzen zuen pintura lehiaketa berreskuratzea. Hala ere, denok berriak gara orain, zuzendaritza ere aldatu da eta pixkanaka joango gara denok martxa ondo hartu arte. Eta nik ez dizkiot ateak ezeri ixten. Imajinazio haundia dut, gehiegi askotan, eta joango dira gauza berriak sortzen. Herriko gauzetan ere parte hartzen dugu. Azaroan, Harituzek antolatutako ekimenean zerbait egitekoak gara.
Beste 35 urte egiteko asmotan?
Asmoa bai, baina bizitzan gauza asko aldatu daitezke. Nik krixton gogoarekin hartu dut lan hau eta oraintxe espero dut 35 urte bertan aritzea. Gainera, oso talde polita daukat.