«Lan honetan oso erraza da engantxatzea»

1982an sortu zen DYAko Her­na­ni­ko taldea; 32 urte egin ditu dagoeneko. Eta Gipuzkoakoak, 40. «Lehen, herriko 4 lagun bes­terik ez ziren, eta denbora­re­kin antolatzen joan da. Do­nos­tian hasi ziren hernaniar batzuk boluntario, eta ikusi zu­­ten Hernanin bazegoela tal­detxo bat prest. Gipuzkoan sor­tutako 4garren basea izan zen Her­nanikoa. Gaur egun, 28 bo­luntario gaude; 8, aurten hasi­takoak». Urteak daramaz­ki Miguel Angel Felipek bolun­ta­rio izaten. «Etxean ikusi nuen; anaia aritzen zen, basea orain Musika Eskola dagoen horre­tan zegoenean. Janaria era­maten nion eta gustatu egin zitzaidan». Bere lanak, berriz, ez du zerikusirik: gruekin ari­tzen da, mekaniko.
Olatz Pavonek denbora gu­txiago daramaki: 3 urte. «Le­hen sorospeneko ikastaroa egin nu­en, eta baita DYAk anto­la­tzen dituen udalekue­ta­ko ikas­taroa ere; egunero sail bat ikusten duzu: koordinazi­oa, erreska­tea... Eta ondoren, an­bu­lan­tzi­etan hasteko auke­ra zegoenez, boluntario hasi nintzen. Es­perientzia polita da, eta asko ikasten da; honi esker karrera abantailarekin hasi nuen». Medikuntza ikasten ari da.

Gelditzea eta laguntzea baino gehiago
Detenerse Y Ayudar, Gelditu Eta Laguntzea izan zen DYAren so­rre­rako helburua eta betebe­ha­rra. Baina ordutik asko aldatu dira gauzak, eta gero eta zerbitzu gehiago dituzte martxan.
«Egiten zena zen errepi­de­an lagundu. Gelditu eta gal­de­tu zerbait behar ote zuen. Ez ze­goen telefonorik ere! Asko­tan, kotxe partikularrean joan behar izaten zen ospitalera. Gero dirua sartzen hasi zen pixkanaka, eta anbulantziekin hasi zen lanean».

«Esperientzia polita da, eta asko ikasten da; honi esker karrera abantailarekin
hasi nuen».

Zerbitzu berezietan, lan gehien
Orain, errepideko laguntza ho­rrez gain, bestelako hainbat zer­bitzu eskaintzeko talde eta ba­liabideak dituzte: mendiko eta uretako erreskate taldeak, gi­zarte zerbitzuak elbarritasu­nen bat dutenak edo jende hel­dua laguntzeko, zerbitzu bere­ziak festetan edo jende as­ko biltzen den lekuetan lehe­nen­go mailako arreta eskaini ahal izateko, prebentzio ikas­taroak barrura edota kanpora begira...
«Orain lan gehien zerbitzu berezietan izaten dugu. Legea aldatu egin da, eta de­rri­go­rrez­koa da anbulantzia bat egotea jende kopuru bat bil­du­ko den tokietan: partiduetan, karreretan, ikuskizunetan... Laster Pirritx eta Porrotx izango dira Herna­nin, eta ber­tan izango gara. Nahi izanez gero, asteburu guz­tia pasa deza­kezu horiz jantzita! Do­nos­tian ere, gauero 8 anbu­lantzia behar ziren su artifi­zialen garairako, eta ber­tan izan gara. Baita Manu Chao­ren kontzertuan ere. Eta Ro­cio­ra edo Marbellara ere joan izan gara. Behobiako las­ter­ketan, adibidez, 100dik gora talde behar izaten dira, eta Gi­puzkoan 400 dauzkagu; beraz, beti izaten dugu lana. Errugbi partiduetan ere egoten gara Her­nanin, eta Eibarrekin orain arte gu aritu gara. Le­henengo mailara igo direnez, denek joan nahiko dute!».
Era berean, prebentzioan lan haundia egiten dute: «martxan dago kanpaina bat klubetan erakusteko desfribi­ladorea erabiltzen edo RCP edo ahoz ahokoa egiten. Herna­niko errugbi eta atle­tis­mo taldeek, adibidez, egin du­te, eta Astigarragan ere bai».    

Profesionaltasun haundiagoa
Boluntarioak dira DYAn la­nean aritzen direnak, baina az­pimarratzen dute gero eta pro­fesionalagoak direla. «Az­ken boladan mediku, erizain edo auxiliarrak asko sartu dira, eta hori oso ona da. Per­fila aldatzen ari da. Gainera, gero eta prestakuntza zaba­la­goa jasotzen dugu, eta jarraia. DYAn sartu nahi duenak lehen sorospeneko ikastaroa egin be­har du, eta gero, ikastaro gehiago daude: sorosle izate­ko, gidari izateko, koordina­tzaile izateko...».

«Lasai egoten ikasten da, eta lasaitasun horrek asko balio du bizitzan».

Lasaitasuna, klabea
Mi­guel Angel Felipek anbu­lan­tzian egin ditu urte as­ko, sorosle eta gidari, eta orain, mendiko taldean ari­tzen da: «oso gustora nago. Gal­dutako norbait aurkitzea lor­tzen du­zunean... Edo uhol­de­etan! Oso es­perientzia po­ten­­teak dira. Bo­­lun­tario iza­te­ak asko ema­ten dizu: balo­reak, talde lana, sortzen diren erlazioak... Lan ho­netan oso erraza da en­gan­txatzea!».
Olatz Pavon ados dago. «Urgentzietan, 112an, ere ari­tzen naiz guardiak egiten, eta horrek engantxatzen nau. Se­gurtasuna lortzen da. Kapaz ikusten duzu zure burua nor­bait atenditzeko».
Tentsioan eta urduritasu­na­rekin lan egiten ikasi dute: «la­sai egoten ikasten da, eta horrek asko balio du bizitzan; oztopoak gainditzeko prestatzen gaitu».