Beti pentsatu izan dut txakurren kakak jasotzen ez dituzten jabeak, isun handiekin zigortu behar direla.
Baina Udalak egin nahi duen Ordenantza aldaketa honek ´liluratuta` utzi nau, eta badaezpada ere, inguruko Udal Ordenantza batzuk begiratu ditut. Badirudi inon ez dutela, ez Bizkaian ezta Gipuzkoan ere behintzat, DNA (ADN) probarik exigitzen. Donostian, txakur arriskutsuen erregistro berezi bat omen daukate, baina txakurren eta jabeen datuekin soilik, inondik inora ere ez DNA probarik eginda.
Lehengo egunean, Bizkaian albaitaria den nire adiskide batekin egon nintzen, eta horrek berriz, «astakeri galanta!» bota zidan. «Eta nola kontrolatu behar dituzte kanpotik, inguruko herrietatik etortzen diren txakurren kakak?». Bai, egia da, baina horretaz gain, nire zalantzak honako hauek dira: Eta gero, kaka guztiei egin behar al diete DNA? Kanpokoei ere? Nork ordainduko du guzti hori? Udalak nire txakurra erregistratu nahi duela, eta zergatik gastuak nire kontu? Zergatik ordaindu behar dut nik DNAren proba?
Egia da azkeneko hilabete hauetan askoz ere kaka gehiago ikusten dela herrian, baina ez ote du zakarrontzi gehienen desagerketarekin zerikusirik? Nik askotan ematen dut buelta osoa, nire txakurraren kakak eskuan daramatzadala, ia etxeraino, baina badago lehen jasotzen zuena eta orain berriz, zakarrontziak ez daudela eta, bertan uzten dituena...
Ez dago gaizki horrenbeste ardura, baina ardura bera gustatuko litzaidake niri, pertsonen kaka eta pixekin ere, horietakoak ere gure herrian soberan baitaude. Eta horrenbeste ardura, zenbait txaboletan edukitzen dituzten txakurren egoeraz jabetzeko eta kontrolatzeko ere. Portu auzotik Urnietarako bidean, hasteko.