Kisua: nekazarien lagun, gosearen etsai

Kareari kisua esaten zaio Goizuetan. Kisua, lurra berotu eta nekazaritzarako egoki jar­tzen duena, hemen bezalako lur azidoak diren sailetan. 1850ean gosete latza pasata zeuden Urumea bailarako he­rriak, eta jakin zuten ki­sua na­hastuz ge­ro, lurrak arto gehiago ematen zu­e­la. Eta hala egin zu­ten, ge­ratu ga­be, ki­su­labeak (ka­ro­biak) egin, eta kisua produzitu, geratu gabe. Beste era­bilera batzuk ere eman izan zaizkio: abono bezala, zomorroen kontra, eraikuntzako mortero bezala, medizinako desinfektante bezala...

Goizuetan, labez labe
 oinez Goizuetan joan den astean ibili ziren kisulabeak ezagu­tzen. 15 lagun bildu ziren, eta Jose Jabier Etxeberriaren azalpenak entzun zituzten, Umore Ona elkarteak antolatuta. Goizueta ezagutzenen zor­tzigarren saioa urtarrilean: Ibilbide Megalitikoa.

Aztarrenak hor oraindik
 Urteetan iraun zuten labe haiek lanean. Azta­rre­nak hor daude, mendi-mendian ba­tzuetan eta he­rritik gertuago beste batzuetan. Egurra eta kareharria behar ziren, eta huraxe ze­goen inguruetan jartzen ziren labeak. Kare­harria sartu, otea eta larrarekin tapatu, eta gero pagoa eta haritz egurra sartu; piztu, eta egunetan izaten zuten han. Ikusi nahi dituenak hor dauzka, oraindik, zutik, do­tore, garai ba­tean izan zu­ten garran­tzia zein zen balekite bezala.