Zipri: Nire azken eguna izango da, baina gustura utziko dut, egindako lanarekin gustura bainago. Robertok interesa erakutsi zuen eta niri betidanik iruditu zait erreleborako egokiena. Hernaniarra da, maila altua du musikari gisa, langilea da, bandatik gertu sentitu dugu beti, oso gertu.
Roberto: Ilusio haundiarekin bizi dut; beldur puntu bat ere badut… Zipri izan zen nire saxofoi irakaslea eta lan asko egin dugu elkarrekin. Azken urteetan ez naiz Bandan egon, baina gertutik jarraitu dut traiektoria. Musika Banda oso momentu onean uzten du eta maila hori mantentzea izango da nire helburua.
Batak bestearen lana ondo ezagutzen duzue. Zer azpimarratuko zenukete?
Roberto: Ziprik Bandako errepertorioa berritu du. Maila musikala asko igo du eta gaur egun Hernaniko Musika Banda probintzia mailako onenen pare jarri du; hori azpimarratuko nuke bere lanetik.
Zipri: Robertok bere zigilua, tokea uzten du egiten duen lan eta toki guztietan, onerako noski. Saxo irakasle bezela eta musiko bezela ona da benetan, eta itxaropena badut Musika Bandan ere, onerako sumatuko dela bere ikutua.
Beraz, Hernaniko Musika Banda ondo ikusten duzue beste banden artean.
Zipri: Robertok esan duen bezala, gure burua txukun ikusten dugu, gure lana egitera joaten gara, eta besteekin alderatuz gero, ondo ikusten gara, maila txukunarekin.
Bederatzi urtetan izan zara Musika Bandako zuzendari
Zipri. Urte guzti hauetako balorazioa egingo zenuen uzteko erabakia hartu eta gero.
Zipri: Bai eta balorazioa erabat positiboa da. Kontzertu bakoitzaren ondoren, zemuz joan den galdetzen didatenean, hausnarketa bat egiten dut: hasierara jotzen dut, eta guztia hala atera izana sinatuko nukeen pentsatzen dut; emaitza baiezkoa bada, balorazioa positiboa da. Kasu honetan, teknika bera erabilita bai, hasieran firmatuko nukeen 9 urte hauek joan diren bezala joan izana.
Zaila izan al da erabakia hartzea?
Zipri: Hasieratik garbi nuen etapa bat zela, eta ez nuen oso luzea izaterik nahi, 10 urte gehienez jota. Erreleboari buruz hitz egin izan dut tarteka Robertorekin. Interesa bazuela erakutsi zidan berak; horrekin geratu nintzen eta erreleboan pentsatzen hasi nintzen. Nekatu edo aspertu aurretik utzi nahi nuen, aktiboan egonda, eta hala egin dut.
Zein dira zuzendari gisa bizi izan dituzun momentu berezienak?
Zipri: Batez ere urte guzti hauetan herriak eman digun babesa azpimarratuko nuke. Bandako kideek duten jarrera eta lanerako konpromisoa ere aipatzekoa da, askotan lana eskatu zaie eta beraien erantzuna beti izan da ona, eta hori eskertzekoa da. 150. urteurrena ere izan dugu tarteko ni zuzendari izan naizen urte hauetan, eta horren balantzea oso positiboa izan da. Lan asko egin genun, proiektu berria zen guretzat eta beldurra ere, ematen zigun, baina ondo atera zen guztia eta horrekin geratzen naiz.
Hernanirentzat ez da Musika Banda soil bat, ezta?
Zipri: Hor daude, biltzen dira, entsaiatzen dute... hori da askok Bandataz pentsa dezaketena, baina ez. Urte hauetan askotan sentitu dugu herriaren parte garela. Buelta bat ematera atera izan garenetan sorpresa hartu izan dugu, askotan, jendea zain egoten da gu entzuteko, txalotzeko… Hernaniren zati bat sentitzen gara, barruan gaudela, eta hori ederra da.
Musikari asko daude herrian, jendea aukeratzean buruhauste asko sortzen al dira?
Zipri: Bandan jotzeko erdi mailako musikoa izan behar da, dedikazio asko eskatzen du... eta ez da hain erraza izaten musikariak topatzea. Instrumentuak ere kontuan hartu behar dira, Hernanin ez baitago hainbeste aukera. Ikasle kopuru haundi batek saxofoia jotzen du. Klarinetea, tronpeta eta perkusioa ez hainbestek; eta Bandan egon litezkeen beste instrumentuak ez daude, esaterako: metaleko instrumentuak, flatua...
Komeriak izaten ditugu norbaitek uzten duenean, erreleboa lortzeko. Eta behin lortuta, utzi duenaren maila izatea zaila izaten da...
Roberto, lehendik ere, hiru okasio berezietan zuzendu izan duzu Musika Banda; azkenekoz, otsailean. Zein sentsazio izan duzu kasu horietan?
Roberto: Oso ona, gustura aritu izan naiz hiru aldietan. Ni ez naiz zuendari profesionala, eta horrek intseguritatea ematen dit batzuetan. Hala ere, orokorrean ederra da, jendearen jarrera ona izaten dalako; eta horrelako aukerak izan izana oso inportantea da niretzet.
Zuzendari gisa, aurreneko kontzertua irailean izango duzu Roberto, Euskal Jaietan. Hori izango da estreinua, eta handik aurrera, ibilbide luzea izango duzu aurretik. Nola ikusten duzu etorkizuna?
Roberto: Baditut ideia batzuk buruan, eta saiatuko naiz pixkanaka horiek aurrera eramaten. Nire lana epe ertain-luzera enfokatu dut, Ziprik egindako lanarekin jarraitu nahi dut eta bestalde, baditut ideia batzuk buruan, aurrera eraman nahi ditudanak.
Zuzendaria baino gehiago nire burua musika maisu bezala ikusten dut. Ikuspuntu hori aprobetxatuta, lan ezberdina egin dezaket Bandan. Nahiz eta maila ona egon marjen pixka bat badago igotzeko, eta lortu dezakegu herritarrak Bandagatik harro sentitzea.
Banda zuzendu izan duzuen hirutan toke berezia eman izan diozu Roberto. Orain bi urte esaterako, kontzertu tematikoa antolatu zenuen. Azkenekoan, erronka musikala jarri zenion titulu... Etorkizuneko Musika Bandak Robertoren tokea izango al du musika estiloari dagokionean?
Roberto: Maisu lanetan aritzen naizenez, gauzak, gehienetan, ikuspuntu beretik ikusten ditut, pedagogikoki. Bandan ere bide bera jarraituko dudala iruditzen zait. Programa bat egitea tokatzen zaidanean, beti saiatzen naiz gai baten inguruan egiten, musika mota baten inguruan... eta iruditzen zait hemendik aurrera ere, Bandan, hortik joko dudala pixka bat.