Ez da diziplina ezaguna, mailu jaurtiketa, bere berezitasun eta zailtasunekin: «atletismoko diziplina zailenetakoa da», dio Servando Rivasek.
Hala ere, Hernanin gero eta ezagunagoa izango da, ziur. Eta hori horrela bada, Rivas bera eta Aitor Urkia gaztea urratzen ari diren ibilbideari esker da. Euskadiko txapeldun izan berri dira biak; maila absolutuan Rivas (25 urte), zerbikaletako lesio batetik bueltan; eta jubeniletan Urkia (16 urte). Gazteenak, gainera, brontzea ere lortu zuen Espainiakoan: «pozik bueltatu nintzen hirugarren postuarekin, eta gertu izan nuen zilarra, gainera. Jaurtiketa on bat egin nuen, gutxigatik kanpora joan zitzaidana, eta beraz, nuloa izan zen», kontatu du.
Mailu jaurtiketetan hasiera, antzekoa
Duela hamar bat urte hasi zen mailu jaurtiketetan Rivas, eta lau urte dira Urkiak aurreneko jaurtiketak egin zituela.
Eta aurreneko pausoak, antzeko eman zituzten biek ere: «deskartez hasi nintzen ni», gogoratzen du Rivasek; «atletismoko modalitate guztiak probatu nituen, eta horixe geratzen zitzaidan. Peio Errasti entrenatzaile nuela hasi nintzen, eta ikusi nuen ez nintzela horren txarra... Euskadiko errekorra lortu dut, kategoria guztietan».
Urkiarekin, antzeko izan zen. Rivasek ikusi zuen, eta probatzera animatu. Gustatu egin zitzaion, eta serio hartu zuten aurreneko denboraldian, gorakada haundia izan zuen. Ordutik, gaur arte. Elkarrekin entrenatzen dute, eta Urkiaren prestatzaile lanak egiten ditu Rivasek berak.
Servando Rivas: «Entrenatzaile batek, beti nahi du bere ikasleak bera gainditzea, eta hori lortzeko, oso ondo dijoa Aitor. Uste dut botako dituela nire markak».
Ikaslea, entrenatzailea baino gorago iritsiko ote?
Rivasen bidetik doa Urkia orain. Jubeniletan, dagoeneko berdindu du Euskadiko errekorra (64,04 metro). «Errekorra ez da berea oraindik!», dio Rivasek barrez; «gainditu beharra dauka berea izateko!».
Kategoriaz kategoria, hori bai, nabarituko du Urkiak, maila haundiagoa dagoela lehiakideen artean; eta mailuaren pisua ere haundituz doa; kategoriaz igo bezala, kilo bat gehiago. Orain, 5 kilokoarekin ari da Urkia jubeniletan; eta 7,26 kilokoa jaurtitzen du Rivasek, absolutuetan.
Baina bide onetik doala uste du Rivasek: «oso ondo ikusten dut, daramakien erritmoan, uste dut botako dituela nire markak, eta beraz, horrela jarraitzen badu, oso pozik. Edozein momentutan, kolpean 4-5 metro gehiago jaurtiko ditu».
Urkiak ere nabaritu du gorakada hori: «jubeniletan hasi nintzenetik, asko hobetu dut, eta bide horretan jarraitu nahi dut», dio berak.
Zentzu horretan, pike txiki bat ere badaukate beraien artean: «entrenatzaile batek, beti nahi du bere ikasleak bera gainditzea, eta hori lortzeko, oso ondo dijoa», aurreratu du Rivasek.
Maila absolutuan, elkarren kontrako lehia
Momentuz, Rivasek berak dauka marka jarrita, Euskadi mailan: 65,68 metro, maila abstolutuan. Hori dute erronka... biek. «Nik ere ez dut azkeneko hitza esan oraindik!», dio Rivasek. Gaztea baita bera ere. Eta aurreratu du, elkarrekin ere arituko direla lehian: «kointzidituko dugu maila absolutuan, eta behin berak mailari neurria hartzen dionean, pikea izango dugu, seguru!».
Baina lehia horren gainetik, hitz politak besterik ez dauzkate elkarrentzako. Urkiarentzat, «ohore haundia» da, maila horretako jaurtitzaile bat entrenatzaile bezala izatea: «ez nuen sekula imaginatuko».
Rivasentzat, berriz, ederra da Hernanin bertan egotea beste norbait, diziplina berean, eta horrelako potentzialarekin: «aukera dauka mundial batean lehiatzeko marka minimoa lortzeko. Eta hori oso haundia izango litzateke Hernanirentzat. Marka horiek, estatu mailan, oso gutxiren eskura daude».
Orain, datozen bi edo hiru hilabeteetan, markak hobetu eta rankingean postuak igotzea dute helburua, udara partean iritsiko diren txapelketetara begira: Euskadikoa, Gipuzkoakoa... «Eta ea Espainiakoan domina lortzerik daukagun...», aurreratu dute.