Manoli Ormaetxea Mitxelena, 80 urteko ereñotzuarra, Txokolatenea etxean bizi da bakarrik, alargundu zenez geroztik. Orain dela 8 urte hil zitzaion senarra eta 7 urte daramazki teleasistentzia zerbitzua erabiltzen. «Alargundu eta urtebetera esan zidaten ondo etorriko zitzaidala aparatua jartzea eta animatu egin nintzen», azaldu dio Kronikari. Ormaetxearentzat sekulako laguntza ematen du zerbitzuak eta oso gustora dago. «Izugarrizko laguntza eta la-saitasuna ematen dit. Beste pertsona bat bezala da neretzat», dio. Eta gaineratu du: «Baju aldiren bat baldin badugu, lasai deitzeko ere esaten digute, ez bakarrik larrialdi momentu batean, eta hori gauza ederra da». Tarteka, teleasistentziakoek beraiek ere deitzen omen dute zer moduz dauden jakiteko.
Denei gomendatu
Ikusitako abantailak ikusita, Ormaetxeak, egoera antzekoan dauden pertsona guztiei gomendatzen die zerbitzua jartzeko. Bere ustez onurak besterik ez ditu eta jartzeagatik ez da ezer galtzen.
Diruari dagokionean, Ormaetxeak ez du ezer ordaintzen zerbitzuagatik, pentsio bajua baitu. Kasu horietan halaxe da eta gainerakoetan, 4 euro baino gutxiago ordaintzen dute hilean.
Bi susto, denbora gutxian
Teleasistentzia erabiltzaileek, lepotik zintzilik medaloi antzeko bat edo eskumuturrean erloju antzeko bat eramaten dute eta edozein larrialditan bertan dagoen botoia sakatu besterik ez dute egin behar, SOS-Deiakekin harremanetan jartzeko. Ormaetxeak, joan den urtera arte mesilan izaten zuen lepokoa, baina orain soinean eramaten du beti. Izan ere, bi susto izan ditu denbora gutxian. «Orain dela 20 urte operatu ninduten bihotzetik eta joan den uztailean susto ederra hartu nuen. Beti bezala, bi orduko ibilia egin nuen eta ezina sentitu nuen, izugarrizko mina. Operatu nindutenetik beti gainean eramaten dudan botika (espraia) hartu nuen eta pixka bat errekuperatu nintzen. Gero, konposta jaistera joan nintzen eta berriz sentitu nuen mina. Etxera bueltatu nintzen, pentsa, 14 eskailera dauzkat etxera igotzeko, eta semeari deitu eta botoia sakatu nuen. Segituan iritsi ziren 2 anbulantzia. Esan zidaten, 5 minutu gehiago pasa izan balira, infartoa izango nuela».
Eta handik gutxira, urrian, beste susto bat izan zuen. Ordutik lepotik zintzilik darama beti: «Lehen pentsatzen nuen gauean pasa behar zuela, baina edozein momentutan pasa liteke. Gainera, 100 metroko distantzian erabili daiteke. Dutxatzeko kentzen dut hondatuko delakoan, baina uretan ere erabili daitekeela esan didate».
Hernanin, 150 bat erabiltzaile
Hernani osoan, Ormaetxea bezala, teleasistentzia zerbitzua darabilkiten 150 herritar inguru daude. Gehienak emakumezkoak dira, alargunak eta bakarrik bizi direnak.