Gaur inoiz baino gehiago, ura gizateriaren biziraupenerako ezinbesteko elementu naturala baita. Petrolioa eta gasa ez bezala, ura ezinbestekoa da eta alternatibarik gabe, planetako txoko guztietan.
«Bi urte besterik ezean, gizarteak kudeatu, menderatu eta alienatu izatera ohitu dira, euren bizitza protokolizatuz soilik. Zenbait malguki emozional ukituz -beldurra esaterako- gizakia manipulatu, liluratu eta trebatzea lortzen dute.... bere onerako dela sinestarazteko mugaraino”.
Mendeko hirugarren hamarkada honetan, guzti honetaz zati handi bat argitaratua dago, baina zentsuratua handiagoa delarik, ezen bektore organiko- komertzial berri bat sartzen baita eszenatokian. Dirua ez bezala, ezin duzu zure eskuetan eduki, baina espekulatu bai..... eta horretan ari dira gure jauntxoak.
Edateko ura dagoeneko ageri da Wall Streeten. Ez, oinarrizko ondasun unibertsala eta bizitza osorako oinordetza kontrolatzeko eta bidezko
banatzeko. Enpresa-oligarkien nahia ura monopolizatzea da, gaur egun gizateriaren mehatxurik handiena.
Nahiz eta 2010ean NBEk honakoa adierazi zuen: «Edateko uraren hornidura eta saneamendua giza eskubide bat da. Ura eskuratu gabe ezin da bizimodu duinik izan». Espainian, hodietako ur horniduraren %50 baino gehiago multinazional pribatuen esku dago jada.
Eusko Jaurlaritzaren nahi zentralistak eta EAJren izaera monopolizatzaile eta hertsatzaileak, bereziki Bilboko Ur Patzuergotik opakutasunagatik bertara sartzeari uko egiten dioten udaletaraino, Bizkaiko uraren kudeaketak monopolio politiko baten marka du: pribatizazioa.
Udaletxe bakoitzean, edozein koloretakoa delarik, eskualdeko kontseilua, eskualdeko, nazioko, erkidegoko gobernua... Nazio Batuen Batzar Nagusian amaitzeko, eska dezagun Ura Gizateriaren Ondare izendatzea besterik gabe.
Iulen Lizaso Aldalur