Umetan, amak potolo ikusi nahi ninduen, eta beste ama batzuei galdetzen zien nola egiten zuten seme-alabekin... azukrez eta irinez bete ninduen.
Espainia EBko lehen postuetan dago haurren obesitatean (gehiegizko pisua dute 10 haurretatik 3ek). Nire ustez, ez dago nutrizio prestakuntzarik medikuntzako fakultateetan; ezta hezkuntza-dibulgazio pedagogia bat, ez ikastetxeetan, komunikabide publikoetan ere ez.
Haiekin gurutzatzen naizenean, pentsatzen dut nolakoa izango den egunerokotasuna, eta, momentuz, une gehiegizko pisua duten pertsona horien etxeko ekintza bakoitzean.
Gaiak bereak ekartzen ditu, arlo pertsonalean, familian eta komunitatean. Bai osasun-gastu publikoan, bai osasun-sistema publikotik kanpo konponbide eraginkorragoak bilatzen dituzten familia eta pertsona horien ekonomian.
Hala eta guztiz ere, oraindik ospitaleetan eta pediatriako kontsultategietan, zabor-janariak saltzeko makinetan, opil finduetan eta edari azukredunetan ikusten ditugu. Elikagai ultra-prozesatuak badira, gizentasun iturri nagusia delarik, nola oraindik pediatriako ospitaleetako gosariak hor oinarritzen dira?
Nahiz eta betearazleak ez egon ados ez ezartzearekin ez matxinatzearekin, aski ezagunak dira horren guztiaren arduradunak. Gaur egun, munduan, gutxi batzuk dira guztiaren jabeak, baita klimaren (uraren erabateko kontrola falta zaie) jabeak ere, atmosferara egindako isuriengatik. Gobernuen presio-hertsapena hainbesteraino iritsi da, non estatuek oligopolio horien aldeko subiranotasuna galtzea ekarri baitu.
Udak mugikortasuna bultzatzen du. Horrela, OA elkartea existitzen dela jakin dut, eta konturatu naiz ezer ez dela konparagarria (lodia izan edo ez) jangela konpultsibo batek jasaten duen oinaze psikikoarekin, bere adikzioaren esklabo baita.
Araban, Nafarroan eta Bizkaian ere bada Overeaters Anonymousen ingelesezko siglak dituen Jantoki Konpultsibo Anonimoen Elkartea (OA), Alkoholiko Anonimoen programan eta metodologian oinarrituta dagoena.
Hemendik animo dei bat bidaltzen diet egoera horretan egon daitezkeen pertsonei, elkartearekin harremanetan jar daitezen. Baita hedabideei ere, arazoa agerikoagoa egin dadin eta Gipuzkoan ere nahasmendu psikologiko bat, osasunean eta mugikortasunean, harreman sozialetan, familiartekoetan eta bikote-harremanetan hain eragin larria duena, arintzeko bideak eta guneak
marraztu ahal izateko.
Iulen Lizaso Aldalur