Aspertuta nago lan-erreformaren sinatzaileek alderdi nazionalistei egindako kritikak entzun eta irakurtzeaz. Azken horiek egiten duten bekatua da hitzarmen autonomikoak errespetatu daitezen nahi izatea, hitzarmen nazionalen aurrean.
Niri logikoa iruditzen zait hitzarmen autonomikoen lehentasuna nazionalen aurrean; izan ere, Euskadin adibidez, baldintza sozioekonomikoak eta lanekoak ez dira estatu espainiarreko beste leku batzuetako berberak. Espainiako sindikatuek Madrildik kontrolpean izan nahi dute kotoa, autonomia bakoitzaren errealitatea kontuan hartu gabe. Patronalari interesgarriagoa iruditzen zaio hitzarmenen gaiak definitzea, Madrildik horiek ere, ez baitira hain onuragarriak izango, adibidez, Euskadiko langileentzat, eta, beraz, hobeak haientzat (ni ez nator bat horrekin, eta uste dut Euskadiko enpresaburu asko ere ez daudela ados. Ziur nago, langileen eskaerak betetzen badira, langile konprometituak eta enpresa indartsuagoak lortuko direla).
Lan-erreformaren negoziazioei dagokienez, pentsatzen dut alde bakoitzak negoziatuko zuela bere sinesmen eta interesetan oinarrituta. Zer eskubide dute sindikatuek eta patronalak kritikatzeko herriko ordezkari hautetsiek beren sinesmen eta interesen arabera bozkatu dezatela Legebiltzarrean? Pixka bat apalagoa izan behar da, eta konturatu bakoitza non dagoen eta zer ordezkatzen duen.
Azkenik, akordio horiek sinatu dituzten eragileek ulertu beharko lukete demokrazia batean bizi garela, gutxiengoan dagoen gobernu batekin negoziatu dutela, Espainia autonomia desberdinek osatzen dutela (batzuei ez zaie gustatuko, baina hala da) eta, kasu honetan ondo ez datorkien arren, parlamentuetan dagoela herriaren subiranotasuna. Espainiako Parlamentuan, berriz diot, gobernua gutxiengoan dago, eta herriko ordezkari hautetsiekin negoziatu behar du, haien artean adostutako lan-erreforma onartzeko.
Ez ahaztu, jaunok, urteetako borrokari esker, eskubideak berdinak direla guztientzat; bai ni naizenean botoa emateko eskubidea erabiltzen duena, adibidez, eta bai aurrez aurre daukadanak erabiltzen duenean. Bakoitza bere erabaki-eremuan.