Azkenaldian gure inguruko hainbat erakunde erakusten ari diren deriba autoritarioaren aurrean, iritzi artikulu hau idazteko betebehar etikoa ikusten dut.
Etikoki onartezina da gizartearen zati bat bereizi eta diskriminatzea, Covid pasaportearen bidez, inolako oinarri zientifikorik gabe, osasun-arloko eta lehen mailako arretako berrikuntza-mintegia osatu zuten beste esparru batzuetako 300 profesional baino gehiagok berretsi bezala.
Onartezina da herritarren kontrol mota hau, txertoa derrigorrezkoa ez den estatu batean, non inor ez den arduratzen ondorio kaltegarriez, ez gobernuak eta ez farmazeutikak; zeinetan herritarren zati bat, arrazoi desberdinengatik, ez baita fio efektu horietaz (gogoratu zer gertatu zen, duela urte asko, talidomidarekin eta fetuei egindako kaltearekin, farmazilarien arabera ere kaltegabeak zirenak), edo ez dute inokulatu nahi, edo nire kasuan bezala, ezin dute txertatu, ez delako gomendagarria haientzat, beste patologia batzuk izateagatik.
Juridikoki ere onartezina da, Estatuan arau goren bat baitago, Konstituzioa, eta edozein arau edo legeren gainetik dagoen arau-hierarkiaren printzipioan oinarrituta, etsipengarria da ikustea, behin eta berriz baztertzen dutela 14garren artikulua, 18garrena, eta datuen babeserako legea, beste askoren artean.
Jakinik, gainera, oraintsuko historian, nola amaitu diren gizartearen zati bat diskriminatzeko eta bereizteko beste ahalegin batzuk, gerrak eta miseriak besterik ez zituztenak eragin.
Azkenik, neure buruari galdetzen diot, nola ezarri den isiltasun eta eztabaida falta, segregatzen ari diren gizartearen zati baten defentsan, herritar guztiak defendatzen dituztela dioten alderdi ezkertiarren artean.
Amaitzeko, gobernuei esango nieke, pertsonei neurri zentzugabeak ezartzeari uzteko, eta osasun-sistemak, oro har, eta osasun mentala bereziki, indartzeko, ikusita egunean 10 pertsona hiltzen direla suizidioz; hori litzateke pertsonen osasuna zaintzea, eta ez orain arte egiten aritu direna.