Esadazu zein iturritatik lortzen duzun informazioa, eta esango dizut nola pentsatzen duzun...
Gaur egun, dikotomien multibertso historiko hori guztia, XXI.mendean edo agian hamarkada honetan bakarrik bizi beharko dugun horretan, badirudi bi izar taldetara murriztuko direla: txertoa eta txerto gabea.
Talde batean edo bestean sartuz gero, Espainian aukera librea da. Baina badirudi azken hau aukeratzen dutenek askatasunaren galera moduan arduragabekeriaren bidesaria ordaindu beharko dutela. Behin kargua aukeratuta, ezerezetik inpaktua izaten dugu, ahaiderik ez duen pertsona baten kasuan, epaile baten epaia izango litzatekeena gehienez, gurasoak seme-alabekin eta hezitzaileak ikasleekin pasatuz.
«Helburuak ez ditu bitartekoak justifikatzen» izan da Eusko Jaurlaritzaren eskaeraren aurka bozkatu duten epaileen argudioa. Haren argudioan, onerako bitartekoak aplikatzearen defentsa zegoen, osasuna prebenitzeko. Epaian, inokulatu gabeko pertsonen intimitatea, askatasuna eta berdintasuna bezalako oinarrizko eskubideen aurkako eraso baten ondorioaren arteko desproportzio printzipioa nagusitzen da.
Zuzenbide politikoaz gain eta gizalege demokratikotik arrazoituta, onarpen-eskubidea ahultzea ezin da baldintzatu tratamendu medikoa jaso izana frogatzeari, informazio hori intimoa delako, eta gaixo bakoitzaren historia klinikoan bere jabearekin agertzea baino ez baitagokio.