Ni txikia nintzenean, dendetan asko hitz egiten zen auzokoen osasunari buruz: «Maritxuri aldaka hautsi zaio», bakailao errezetarik onenari buruz, edo azken berrikuntzei buruz: «Larunbatean Juani eta harategikoa ezkontzen dira».
Urteen poderioz, merkataritza-gune handiak irekitzen hasi ziren, ondoko denda utzi eta supermerkatuetara joan ginen. Hainbeste distiraz eta argiz bete genituen gure gurdiak, gure zorroak husten ziren abiadura berean. Han gutxi hitz egiten zen, asko jota entzuten zen: "Andrea, ez larrutu", eta gauza askorekin itzultzen ginen etxera, baina larunbatean nor ezkontzen zen jakin gabe.
Herrian, eta ahalegin handiz, denda batzuk bizirik atera ziren, baina pixkanaka, eta askotan hemendik oso urrun jaiotako jendea negozioak irekitzen hasi zen, eta erakusleihoetako argiek gure kaleak alaitu zituzten berriro.
Orain, berriz ere, hurbileko merkataritza erabiltzen hasi gara. Txandaren zain hitz egiten dugu berriro, auzokoen osasunari buruz galdetzen dugu «Mimounari aldaka hautsi zaio», errezetak trukatzen ditugu berriro, bakailaokoak edo cevichekoak, eta azken nobedadeen berri izaten dugu: «Larunbatean Aitor ezkontzen da, arrandegikoa Yamilethekin, hirugarrenarena», edo «igandean Bizilagunak ospatzen dira».
Bizilagunak: elkar ezagutzen ez duten pertsonek, jatorri eta kultura desberdinetakoak, mahaia eta mahai-zapia, errezetak, barreak eta WhatsApp partekatuko dituzte, eta horrela, pixkanaka, leuntasunez baina irmotasunez, XXI. mendeko Hernani sortuko da.