Nik normaltasun berriari kiratsa hartzen diot eta ez makala. Une zail hauetan autolaguntza testu eder pare bat topa ditut: ekainaren 1eko 4/1981 Lege Organikoa (Larrialdi Egoerak) eta ekainaren 9ko 21/2020 Errege Dekretua (prorroga bidez autonomia-erkidegoek ekainetik arrastaka dakarten kapritxoz betetako legea). Luis de Miguel abokatuak Estatuko Fiskal Gorenari eta Auzitegi Konstituzionalari aurkeztutako hamabost orritako demanda San Juan martxa baino hobeto ikasi dut, beharra zer izaten den aizu. Zuzenbidean maisuki erabiltzen dira aditzak, beraz ez da gauza bera “aholkatzen da” edo “nahitaezkoa da”. Ekainaren 9ko 21/2020 BOE irakurri ez baduzue hemen hainbat aurkikuntza: “Musukoa eramateaz salbuetsita dago arnas zailtasunak dituena…”, “zinpeko aitortza bat nahikoa da…“(abuzt. 19ko BOPV 1.3.3 art.), “langileentzako eskuragarri jarriko dira ura eta xaboia…”ea. Nork erabaki du ikastetxeetako sudoku-protokoloa? Eta gelarena? Eta termometroarena? Euskal Herriko Udal, eraikin publiko, denda eta ikastetxetan Eusko Jaurlaritzatik jaso diren protokoloak guk geuk zurrundu ditugu, ito arte, norberaren beldurren arabera, BOEn begiratu gabe eta herri guztiak Guantanamo bat izan arte. Behetik gora, irakurri ditudan protokolo gehienek, AEko neurriak urratzen dituzte, honek ekainaren 9ko 21/2020 ED urratzen du hainbatetan eta honek, 1978ko ditxosozko Konstituzioa, Nazio Batuen Erakundeko Sirakusako Printzipioak eta Osasun Publikoko 33/2011 LO. Hemen galdera: Gobernu Zentraletik, ardura osoa eta guztia aginte sanitarioengan utzi badute (eta ez da aditu-batzorderik, Erkidegoa eta osasun-aginteengan utzi baita; nor ote diren ez dute zehaztu), ED Legeak salbuespenak eta arnasguneak baditu, eraikinetan legez-kanpoko neurriak hartu badira eta isunak eskubide osoz baliogabeak badira ez delako 2020ean hauen inguruko arautegirik zehaztu 4/2015 LO 36.6 Mozal Legeaz haratago… Nork hartuko lituzke neurriek eragin ditzaketen ezbehar, salaketa, epaiketa, gaitz edo heriotzak beregan? Argi dago.
Ainara Ortega Barrenetxea