Javi Ormazabal Esteban
Bost urte baino gehiago daramazkigu sufritzen eta jasaten, milaka kamioiren pasoa, milaka tonelada materialekin, (landa bide batetik); bertsio ofizialaren arabera, Euskal Herriaren garapen sozio-ekomikorako berebiziko garrantzia daukan azpiegitura bat eraikitzeko; eta beste batzuentzat, inposaketa bat dena, hirugarren mailakoa, hori bai. Izan ere, molestiez, zarataz eta ibilgailu, oinezko eta txirrindularientzako arriskuez gain, orain jasan behar dugu, baita ere, horrek ekarri duen neurrigabeko trafikoa, eta ondorioz, lurraren egoera tamalgarria da zati batzuetan, eta lotsagarria besteetan.
Azken hilabetean Hernaniko udaletxera hirutan deitu ondoren (eskura dagoen solaskide bakarra), jaso dudan erantzun bakarra izan da, AHTko obraren zuzendaritzak aurreikusita daukala kaltetutako bide guztiak konpontzea, obrak bukatzean. Eta bitartean zer?
Nire haserrea haunditu egin da, ikusi dudanean nola ari diren asfaltatzen obrako bide partikular bat, aurrez hormigonatua eta egoera bikainean zegoena, asfaltatzeko makina batekin eta hiru trailerrekin.
Baina noski, kaltetuak gutxi batzuk garenez (kasu honetan Osiñaga bailarako bizilagunak)... Hala ere, pentsatzen dut ez dela desberdin izango, obra honek edo antzekoek eragindako beste herrietan.
Ez zait obra gustatzen, jasatea tokatzen zait, eta orain, gainera, sufritzea.