Bilduk erabaki du segurtasun kamerak jartzea hondakinen bilketarako larrialdi guneetan, Hernanin. Puntu garbi horiek erabiltzen dira, beharra izanez gero, giltzarekin sartuta eta, beraz, baimenarekin.
Ulertzen dut erabakia hartu behar izan dutela, baina hala ere, ez nago ados. Aukera izan baduzue puntu garbiren batetik pasatzeko, bereziki Martindegikotik, ulertuko duzue zergatik den beharrezkoa neurria. Momentu batzuetan, bazirudien larrialdi gune hori zabortegi bat zela, zabor guztia atean botata baitzeukan. Ziurrenik, hori gertatzen da toki diskretu eta baztertu batean dagoelako, eta ez bertako bizilagunengatik, zaborra kanpoan baitzegoen.
Baina ezin dut babestu kamerak jarri nahi izatea. Hasieratik ondo pentsatu ez zen sistema bati buruz ari gara, aurrera egin dugun heinean osatu dena, eta batez ere, proben laborategia izan gara. Gainera, inposatutakoa izan da, eta kontra geundenon proposamenak ez dituzte entzun ere egin, sistema mixto posible bat edo denborarekin aplikatu dituzten proposamenak, poltsa konpostagarriak baimentzea, esaterako. Eta hori guztia, talde politiko baten burugogorkeriagatik.
Kamerak bai edo kamerak ez... Nik ez. Gogoan dut oraindik nola unibertsitatean edo udaletxe honetan bertan, ezker abertzalea posizionatzen zen kameren kontra, eta baita kendu ere, intimitatea urratzen zuenaren aitzakiarekin. Akaso badakite zeinek egiten dituen delituak, baina ez dute harrapatu nahi.
Esandakoa, orain intimitateak ez duela inporta. Horrela jarraituz gero, estatu polizial edo Gran Hermano horretan sartuko gara, dena kontrolatzen duena eta dena dakiena, ezker abertzaleari hain gutxi gustatzen zaiona, beraiek kontrolatzen ez badute. Bide batez, ezagutzen duzue kasurik, norbaiti isuna jarri diotena bere izena zeramaten paperak aurkitu dituztelako lurrean, edo zaborrez betetako poltsarik botatzeagatik paperontzietan?