Democracia Real Ya (DRY) alderdiaren hasierako helburua izan zen PSOE eta IUren belaunaldi aldaketa izatea. 2011ko M-15eko manifestazioa deitu zuenean, ez zituen pentsatu, ezta planeatu ere, ondoren gertatu zirenak: hiri eta herri guztietako plazen okupazio sozialak, mugimendu asanbleario, autogestionatu eta autonomoak.
Gertaerek gainezka egin zioten DRYri. Ahuldade hori aprobetxatzen dute alderdi mota guztiek direkzionismoa sortu eta mugimendua kontrolatzeko. 2012ko udan, mugimendu sozial espontaneo bat sortu eta zabaldu zen, M-25-S, aurreko M-15ak izandako “akats libertariorik” gabea; hau da, asanblearioa, autogestionatua, independentzia politikoa... DRYk diseinatu zuen ezkerreko kapitalismoaren alderdi berri bat sortzea, baina aurrekoen “akatsek” eragotzi egin zioten. “Hartu Kongresua” bezalako manifestazio haundiak besterik ez zituen proposatu.
2013an, modu oportunista batean M-15aren urteurrena aprobetxatuta, “Denak elkarrekin” manifestazioa deitu zen, eta Errepublika Islandiarra hartu zen eredu mitifikatu gisa.
2014an, Europako hauteskundeetan abstentzioa %54,16koa izan denean, badirudi Podemos dela, gutxi gorabehera esperotako emaitzak izan dituena, botoen %3,59arekin bakarrik irabazi duena, dagoeneko desgastatuta dagoen PSOE ordezkatu duen alderdi berria, gorri eta berdearen arteko kapitalismoaren defentsa diskurtsoarekin.
Botereak erabaki du bazela garaia estatuko administratzaile gazte eta efizienteago bat jartzeko. Eta hau nahikoa ez bada, botere “gehiago” emango zaizkio Podemosi hurrengo hauteskundeak irabaz ditzan, eta Hirugarren Errepublika ezarri dadin, ordainetan Kapitalak irabazi gehiago pilatu ahal izan ditzan, eta Estatuak, autoritate haundiagoa.
2015erako Podemosek Oinarrizko Errenta ezarri nahi du, Europar Batasunak dagoeneko onartua daukanean. Europarrak lasaiago (erosiak) izateko errenta, “ogia eta zirkoa” klasikoaren bidez.
Laburbilduz, ezer berririk ez eguzkipean. Kapital-Estatu enteari gutxi inporta zaio bozkatzen den edo ez; berak jarraitu egingo du gobernatzen, onean ala txarrean. Eta are gutxiago Kapitalismo globalizatuarekin eta maila haundian zentralizatutako Europar Batasunean.