Maila sozial guztietako herritarrak antzera janzten ziren. Jantzien kalitateak, apaindurak eta oihal motak egiten zuten bereizketa. Gehien erabiltzen ziren ehunak etxean landutako lihoa eta artilea izaten ziren. Zeta, orokorrean, goi mailakoek bakarrik ibiltzen zuten eta hotzetik babesteko larrua erabiltzen zen. Orokorrean ez ziren asko makilatzen, baina emakumezko aberatsek koloretea, eta ezpainetakoak erabiltzen zituzten. Urrezko eskumuturrekoak, eraztunak eta koilareak ere aberatsek erabiltzen zituzten. Emakumezko gehienek soineko sinpleak erabiltzen zituzten gerriko batekin lotuta, orkatilaraino-edo. Motzak erabiltzen zituzten lanerako erosoagoak zirelako.
Jende gehienak larru iletsuz egindako abarkak janzten zituzten, eta aberatsek, berriz, punta zorrotzeko zapatak. Gizonezkoek ile luzea sorbaldaraino, bizarra eta bibotea zeramaten; emakumezkoek ere ile luze trentzatua. Trentzak emakume bihurtzen zirenean edo ezkontzen zirenean jartzen zituzten. Txano bat gainjantziari itsatsita erabiltzen zuten, bai gizonezkoek zein emakumezkoek.
Gizonezkoek belaunetaraino iristen zen soineko beltza, jipoia, oihalezko galtzerdi luzeak eta gainean artilezko kapusaia erabiltzen zuten. Orokorrean gizonezkoen jantzia emakumezkoena baino motzagoa zen. Zaldunak eta soldaduak armadurak eta metalezko sareak erabiltzen zituzten gorputza estaltzeko.
(Iturria: Hernani Errotzen)