Ama autonomoa ala ama eta autonomoa?

Gure arbaso feministek ema­ku­­­me­on askapenaren al­de jo-ta-ke borrokatu zu­te­­nean ez zekiten zein zaila izango zen lana eta amatasuna uztar­tzea. Egun, haurrak izateko adi­ne­­­an dagoen edota jada ama den emakume batek i­lar­gira jo­a­­­tea bezain zaila du enplegu bat aurkitzea; horregatik, au­to­no­­­mo egitea ia aukera bakarra du, seme-alabak zaintzeko den­­bora izan nahi badu be­de­ren.
Amatasuna ez da balo­ra­­­­­­­tzen, nahiz eta gure ondo­ren­­­­­goak etorkizun hur­bi­le­­­­an eko­­­no­­­mia­­ri eutsiko di­o­­­­te­­­nak izan­­­go diren. Zer es­pe­­­ro daiteke egu­­­nen batean ama izan ahal iza­­te­­ko beren obu­­lu­­ak izoz­te­ra behartzen gai­­tu­en gizar­te batengandik? Ama­­ta­­su­­­na atzeratzea eta, on­­­do­ri­oz, ugal­kor­ta­sun-tra­­ta­­­­­­­men­­due­­­ta­ra jo­tze­ra derri­gor­tzen gai­tu­en an­to­la­­kun­tza-sis­­te­­ma ba­ten­gan­­dik? 
Ni ama eta autonomoa naiz. Nire lana aurrera ate­ra­tze­ko zain eta muin dihardut egu­ne­ro, nire seme-alaben za­in­tza inori egokitu gabe. Ez da, ordea, inolaz ere erraza. Biz­­kor­tu daitezela gobernuak eta enpresak, inork eusten ez duen gizartea balantzaka egin eta amiltzen baita. 

María Rodríguez Mouriño. 
CINCO PRODUCCIONES